Sakarya; sâf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!
Sen ve ben, gözyaşiyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!
Diyor üstad şiirinde. Ben bu şiirin bu kısmına en çokta Serdengeçti ağabeyi yakıştırıyorum. Hem saf bir çocuk gibi neşeli hem de Allah yolunun divanesi. Zor zamanların güzel adamlarından bir tanesi Serdengeçti ağabey...
Hakkında çok şeyler dinledim, okudum. Bahsedenlerin hepsi de samimi olduğuna hemfikirdir Serdengeçti ağabeyin.
Ömrünü rejim ve inkilaplara muhalefetle geçirmiş, parasını da fakir talebelere bölüştürmüş güzel bir mümin. Tabi ömrünün bir kısmı da böylelikle mahkeme ve zindanlarda geçip garibanlıkla devam edegelmiştir. Sözünü her daim en üst perdeden söyleyip neticesine de katlanmış Serdengeçti ağabey.
Ömrü samimi olan adamın kitabı da bir o kadar samimidir. Rabbim gani gani rahmet eylesin, âmin.
