Gülünün Solduğu Akşam
Erdal ÖzGülünün Solduğu Akşam Gönderileri
Gülünün Solduğu Akşam kitaplarını, Gülünün Solduğu Akşam sözleri ve alıntılarını, Gülünün Solduğu Akşam yazarlarını, Gülünün Solduğu Akşam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kâğıdımız çaput bizim
Kefenimiz bulut bizim
Mesleğimiz umut bizim
Kıranlara selâm olsun
ÜLKÜ TAMER
Sayfa 199 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Ameliyat ..
Onların da ayrı bir sözlüğü var. İşkenceye ‘operasyon’ diyorlar. İşkenceden sonra yaptıkları bakıma da ‘ameliyat’. Falakada tabanların derileri yırtılınca makasla kesiyorlar deriyi. Bu ‘ameliyat’ oluyor.
Sayfa 208 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Dayanabildiğin kadar dayanmak kararındasın. Ondan sonra bir şeyler söylesen bile işkencenin kesilmeyeceğini anlıyorsun. İşkence edilemeyecek bir duruma girmeye hazırlıyorsun kendini. Haşat olmayı bekliyorsun.
Sayfa 213 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Sonradan öğrendim: işkence sırasında kusarmış insan ve iyiymiş kusmak. Kusunca korkar, işkenceyi keserlermiş.Kusmadım. Kusamadım. Bilerek aç bıraktılar beni.
Sayfa 214 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
«İki gün öncesine kadar ‘Birinci’ sigarası içiyorduk,» dedi. «Sonucun böyle olacağını bildiğimizden, hiç olmazsa son iki günümüzde filtreli sigara içelim dedik.» Ardından da «Gelmekle çok iyi ettiniz,» dedi. «Ölüme nasıl gittiğimizi gözlerinizle görüp yarınki kuşaklara doğru anlatasınız diye sizlerin bu olaya tanık olmanızı istedik. Cezaevlerindeki devrimcileri benim için tek tek öpün. Bizleri de Taylan’ın yanına gömün.»
Sayfa 242 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Klasik dar kafalı sağcı .. =))
Giderken önümüze çıkan bir albay, çok alaycı bir tavırla, «İmamı kabul etmediler, dini tören istemediler; bunlar müslüman değilmiş,» dedi.
Halit bey, «Bu onların kendi bileceği şey,» dedi.
Albay, bize dokundurmaya çalışarak, «Tabii tabii, bunu siz de bilirsiniz,» dedi.
Sayfa 245 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Deniz’i ayağa kaldırdılar.
Ceplerinde ne var ne yoksa çıkarıldı. «Parkam nerde?» dedi Deniz.
Parkası, odada, kapının arkasında asılıydı. Gösterdiler.
«Parkamı babama teslim edin,» dedi.
Savcı, «Parkanı da, cebinden çıkanları da, mektubunu da babana teslim edeceğiz,» dedi.
Deniz’in cebinden birazcık para da çıkmıştı. Onbeş lira kadardı.
Savcı, mahkemenin kararını okudu kısaca. «Bu karar sana mı ait?» diye sordu Deniz’e. «Bu kararı kabul etmiyorum, reddediyorum,» dedi Deniz.
Sayfa 248 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Bir infaz olayının tanığı gibi değildim, devrimci bir eylemi izliyor gibiydim. Tepkim olağandı. Çok dikkatliydim: Tabure masadan düştü yere. Deniz’in ayakları masaya değdi, tabanlarıyla basamadı ama uçları değdi masaya. Anlaşılan, Deniz’in uzun boylu oluşunu hesaplayamamışlardı.
Bu durum, görevlilerde bir şaşkınlık yaratmıştı.
İnfaz savcısı, «Masayı çekin altından!» diye bağırdı.
Masayı çektiler. Gitmişti Deniz.
Sayfa 251 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
Katranı kaynatsan olur mu şeker ...
İnfaz savcısına döndü: «Mektuplarımı babama verirsiniz, değil mi?» dedi.
«Elbette veririz,» dedi savcı. «Bize güvenin yok mu?»
«Yok tabii,» dedi Yusuf. «Size niye güveneyim?»
«Veririz, veririz. Merak etme sen,» dedi savcı.
Ve infaz savcısı, sözünde durmadı: Yusuf’un yazdığı iki mektuptan birini,köylülerine, akrabalarına yazdığı ikinci mektubu yerine iletmedi.
Sayfa 254 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu
«Yusuf Aslan’ın infaza engel bir rahatsızlığı var mı?» dedi savcı.
«Hiçbir şeyim yok,» dedi Yusuf. «Sanki komada olsam asmayacak mısınız?»
Sayfa 256 - Can Yayınları 2. Baskı 1986Kitabı okudu