Kim bilebilir ki neler yaşadığımı, kimseye söyleyemem içimde tutarım. Gülmeye çalışıyorsam, gözlerimle haykırıyorsam, ayakta durabiliyorsam, inancımı kaybetmiyorsam ve bu kadar çok yazıyorsam bir sebebi var.
Benim içimdeki mutluluk; kuşların uçabilmesi, kedilerin miyavlayabilmesi, köpeklerin kuyruklarını sallayabilmesi, insanların gülümseyebilmesi.
Benim içimdeki mutluluk; hayallerimin sonsuz olması, umutlarımın hiç tükenmemesi, rüyalarımın her zaman yanımda olması, güzel insanların hâlâ yaşayabilmesi.
Kim bilebilir ki neler gördüğümü, kimseye söyleyemem içime atarım. Kahkaha atıyorsam, süslü sözlerimle küfür ediyorsam, dik durmaya çalışıyorsam, ilahi adalete inanıyorsam ve bu kadar çok yazıyorsam bir sebebi var.
Benim içimdeki sevgi; bir ağaç dalının rüzgârla dans edebilmesi, bir tohumun yeşerebilecek kadar büyümesi, uğur böceğinin aniden üstümde belirmesi, bir insana yardımımın dokunabilmesi.
Benim içimdeki sevgi; karanlık gecenin hayallerimi yaşatabilmesi, doğan güneşin umudumu yeşertmesi, rüyalarımın gerçekleşmesi, güzel insanların hâlâ eksilmemesi. Gülüyorsam bir sebebi var . . .