Bütün varlıklar, metafiziksel özlerini, gücün, bilginin ve sevginin birlikteliğinden alırlar ama söz konusu olan hiçlik ise kaynağında çaresizlik, güçsüzlük, cehalet ve sevgisizlik barındırır.
Güneş Ülkesi insanları derler ki büyük yoksulluk insanı alçaltır, onları ikiyüzlü, hırsız, yalancı hale getirir; zenginlik de insanı küstah, kibirli, cahil, duyarsız, uyuşuk ve hain yapar. Ama Güneş Ülkesi’nde halk hem zengin hem yoksuldur: Zengindir çünkü her şeyi vardır; yoksuldur
çünkü eşyayı onlara sahip olmadan kullanmaktadır.
“ Dünyanın bütün kitapları doyuramaz kafamın açlığını. Neler neler okumadım! Ama yine de kafamın açlığından ölüyorum... Anlayışım arttıkça, bilgim eksiliyor...”