Ilcemin kütüphanesinde çürümeye terkedilmiş hâlde buldum.Nemli bir bezle sevgilimi okşar gibi itinayla silip güneşte kuruttum yıpranan yerlerini onardım.Sonra içimde çiçekler açtı,güneşler doğdu ruhuma...Daha üniversite sıralarında aptal hayaller kuran bir çocuktum belki ama Cemal Süreya ile bu kitap sayesinde arkadaş,dost oldum.O kadar samimi içten bir dille yazılmış o kadar ilginç şeyler var ki içinde anlatılmaz.Bir de dönemin sanat camiasının ilişkilerini de bu günlüklerde irdeleme şansına sahip olabilirsiniz.Keyifli okumalar dilerim
