Günlük
Anna DostoyevskiGünlük Sözleri ve Alıntıları
Günlük sözleri ve alıntılarını, Günlük kitap alıntılarını, Günlük en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Korkulacak ne kalır insan sevince
Tanrı yardımcısıdır gözüpeklerin..
Bir başörtüsü alayım diye 20 frank verdi: yüz cildimin çirkinliğinden dolayı, zaten durmadan paylıyor beni.
Sayfa 42Kitabı yarım bıraktı
o denli mi sevimsiz bir insan olduğunu düşünüyordun Dosto amcam
"peki," dedi Dostoyevski, "söyler misiniz bana, zeki bir kadını mı, yoksa yürekli ve yiğit bir kadını mı seçmeliyim?"
zeki bir kadınla evlenmesini önerdim.
"hayır." dedi. "evlenecek olursam; beni sevmesi için yürekli, yiğit bir kadını seçeceğim."
Ah dosto
Bir başörtüsü alayım diye 20 frank verdi: yüz cildimin çirkinliğinden dolayı, zaten durmadan paylıyor beni.
Sayfa 42Kitabı okudu
Hiçbir kocanın, hiçbir erkeğin, karısını zeki, hoş, iyi yetişmiş bulmadığı bilinen bir şey; bu öylesine açık açık bilinen bir hal ki, üzerinde durmak, konuşmak zahmetine bile değmez.
Sayfa 38Kitabı yarım bıraktı
ah bu aşk gözü kör olasıca illet
“öyleyse niçin ölmeli?" dedi Fedya, "mümkün müdür senin gibi mükemmel bir eşi bırakıp gitmek? onun için, ne pahasına olursa olsun, yaşamak gerekiyor."
Merhabalar efendim Abrakadabra
Bu aşkın anahtarı seçilmiş bana
Elimde eli kızınızın yiğitçe
Hiç yanar mı boşuna aşkın ateşi
Taşsın mı bu ateş sönsün mü yoksa
Yolda tek başıma
İlerliyorum.
Sayfa 220Kitabı okudu
Kafasında devamlı bir gitmek fikri...
Sayfa 60Kitabı okudu
Çeyiz mi ilâhi avucunu yala
Aşk ateşi yiğidim yetişir sana
N’apacaksın eşyaları altınları
Aşk dağlarında yiğidim bir koş hele
Korkulacak ne kalır insan sevince
Tanrı yardımcısıdır gözüpeklerin
Merhabalar efendim Abrakadabra
Bu aşkın anahtarı seçilmiş bana
Elimde eli kızınızın yiğitçe
Hiç yanar mı boşuna aşkın ateşi
Taşsın mı bu ateş sönsün mü yoksa
Çok beğeniyordum Dostoyevski'yi, bu gerçekti; ama bununla birlikte, o öfkeli hali, o barut gibi birden patlamaları yok mu, hele bir de hastalığı; işte bunlar zihnimde bir araya geliverince korkmaya başlıyordum, bir ürküntü duyuyordum.
Sayfa 156Kitabı okudu
"Sen ölürsen" diyordu, "o kadar çok ağlarım ki, artık kimseler avutamaz beni." Benimle çok mutlu olduğuna inan veriyordu bana; birlikte olmamızdan daha büyük bir mutluluk yoktu kendisi için. Yoksulluktan kurtulamasak da, güzel güzel anlaşıyorduk ya. O beni seviyor, ben de çılgınca seviyordum onu.