Önsöz
İçimizden dua isteği gelince bilmeliyiz ki, Rabbimiz elimizi boş çevirmeyecek, istediğimizin ya aynını, yahutta daha hayırlısını verecek, dünyada vermese de ahirette verecek... Yani bizi mutlaka bir mükafatla taltif edecek. Şayet böyle bir mükafatla taltif etmeyecek olsaydı, istemek hissini vermeyecek, boşa çevireceği elimizi zatına doğru uzatma arzusunu bize ilham etmeyecekti. Bu gerçeği bir maneviyat büyüğü şöyle vecizeleştirmiştir:
- Vermek istemeseydi, istemek vermezdi.
İşte bu söz, hakikatın ta kendisidir. Gerçekten de Rabbimiz vermek istemeseydi, istemek hissi vermeyecek, Zat-ı Uluhiyetine doğru elimizi uzatma arzusu uyandırmayacaktı.
