Dertlerinin ağır yükü altında ezilen ve zaman zaman da depresyona giren bir adam, bana, yaşamın kendisine fazlasıyla acımasız ve düşmanca göründüğü akşamların sabahında saatinin sürekli olarak durduğuna dair güvence vermiştiSaatini kurmayı ihmal etmekle ertesi sabaha kadar hayatta kalmaya aldırış etmediğini sembolik bir biçimde ifade etmiş oluyordu