"Uzakta kalanlar için İstanbul'un kaldırımları bozuk değildir, sokaklarda çamur ve süprüntü yoktur; tramvaylarda ve vapurlarda azap çekilmez. Musluklardan Terkos yerine kevser akar, sersemletici lodos ılık bir buse, dişleyici poyrazı bir serin nefestir."
Memleket hikayeleri kitabının devamı olarak görülen Gurbet Hikâyeleri, Refik Halit Karay'ın geçirdiği ikinci sürgünü sırasındaki Ortadoğu günlerini anlatır. Vatan hasretinin somutlaşmış halidir bu hikayeler.
Gözlemlerini, hatıra karakterlerini ve muhakemelerini yalın bir dille kaleme almış. Betimlemeleri ve benzetmeleri öyle yerli yerinde vermiş ki okurken satırlar akıp gidiyor.
Vatanına, özellikle de İstanbul'a olan özlemini anlatan satırlarda onunla birlikte ben de kayboldum.
Bu kitap için, 'gurbetin edebiyatla vücut bulmuş hali' desem abartmış olmam.
