Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Gürültülü Yalnızlık
Bohumil HrabalDüşük Puanlı Gürültülü Yalnızlık Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Gürültülü Yalnızlık sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Gürültülü Yalnızlık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
810 üzerinden
**Kitap, 20. yüzyılın en önemli Çek yazarlarından Bohumil Hrabal’ın otobiyografik başyapıtıdır.
** II. Dünya Savaşı'nda Hitler'in ordusunun topladıkları kitaplar yakılmadıkları zaman, kendi propagandalarının yazılacağı metinlere dönüşmeden önce, preslere yollanırmış. İşte Prag’daki preslerin başında kitabımızın kahramanı Hanta vardır. Hanta, bu işi tam 35 yıldır istikrarla yapmaktadır. Hanta, işine o kadar bağlıdır ki emekli olduğunda, emektar presini de yanında götürmeyi planlamaktadır.
**Ancak Hanta’nın işi kitap preslemek olsa da o kitaplara öyle bir tutku ile bağlıdır ki, presleme işini adeta sanatsal bir faaliyete çevirmiştir. Balyaların etrafını sevdiği ressamların reprodüksiyonlarıyla süsler ve sonra presleyerek imha eder. Böylece, bu yok ediliş olayını bir nevi yeniden doğuşa dönmektedir.
**Hanta, ayrıca presleme işleminden kurtardığı değerli kitaplar ile evinde de bir yaşam kurmuş, atılan bu kitapları (Erasmus, Hegel, Kant, Nietzsche, Lao-Tzu, Platon, Seneca, Sokrates v.b) okuyarak kendine bir hayat felsefesi edinmiştir.
**Ancak Hanta’nın hayalleri, modern bir kitle imha tesisi kurulması ile yıkılmıştır. Yeni düzen, Hanta’nın ve kitapların da acı sonunu getirmiştir.
**Kitabı ilk okumaya başladığımda sıkıcı geldi ve yarım bıraktım. Daha sonra belki zamanı değildir diyerek tekrar okumaya başladım. İyi ki de başlayıp bitirmişim….
Pis kitap
"Yazmayı bilseydim insanların en büyük mutsuzlukları ve en büyük mutlulukları üzerine bir kitap yazardım. Kitaplardan, kitaplar aracılığıyla öğrendim ki gökler insancıl değil, ne gökler insancıl ne de omuzlarının üzerinde kafası olan bir insan öyle, insanlar insancıl olmayı istemediğinden değil ama sağduyuya aykırı bu durum da ondan. "
Kitabı dilim döndüğünce anlatırken ilk önce bu alıntı ile başlamak istedim.
Kitap pis bir kitap öyle narin insanlar cabucak ıyy iğrenç falan diyip kenara atabilir, kitabın pis olmasından kastım kitapta sıkça; fareler, mahzen, kömürlük, ölü farelerin kokusu, lağım ve b*k(özür dilerim). Bu yüzden kitabı pis okarak nitelendirdim.
Kitap bende kitaplara olan sevgimi saygımı çok arttırdı, kitapların önemini insana kattıklarını anlattı.
Kitap okumaya motive etti.
Bu kitap bir roman gibi bir olay başlıyor ve son buluyor gibi değil, anı gibi bunu bilerek başlamalısınız..
İyi okumalar
1997'de balkonda güvercinlere yem verirken sonsuzluğa uçan Çek yazarı Bohumil Hrabal'dan otobiyografik özellikler taşıyan bir hazin roman diye bahsedilmiş tanıtım bülteninde yazarı ilk kez okudum ve dilini çok sevdim bütün o hüznün içinde mizahi bir yönü olması çok hoşuma gitti ki
Milan Kundera'nın da en sevdiği yazarmış, bir yazısında: "Hrabal'i diger yazarlardan ayiran en önemli özelliği: Hrabal'in kitaplarindaki bitmez tükenmez neşedir" demiş.
Kitabın konusu; Hanta, atık kağıtları ve kitapları hamur haline getiren bir işçi, ama öyle sıradan biri değil her kitabın yok olmasına gönlü razı değil. Seçtiği kitapları alır, okur evine götürür. Zamanla devasa bir kütüphane kurar. Değişen zamana ve modernleşmeye ayak uyduramayan bir işçi. Kısacık romanda çok şey anlatıyor, keşke biraz daha uzun olsaymış dediğim bir kitap oldu:((
Ayrıca kitap 1994 yılında yazarın da katkılarıyla filme çekilmiş en kısa zamanda izlemeyi düşünüyorum. Türkçeye çevrilmiş iki kitabı yalnız var, umarım diğer kitaplarını da çeviren birileri olur"))
Kesinlikle tavsiye ediyorum:))
Edebi Geveze
Hakkını vererek başlayayım: Başlığıyla çok uyumlu bir kitap, sırf gürültü dolu. Yarısına kadar öyle en azından, yarısında bıraktım. "Ne anlatıyorsun hacı sen benim vaktim kıymetli" diyerek. Anlatıcının vır vır gereksiz detaylarla dolu boş konuşan bir gevezeden tek farkı edebiyat bilmesi. Şimdi kitabı gömdüm ama bir yandan da yazarın amacının yazı yoluyla kafa nasıl becerilir göstermek olduğunu düşününce, oldukça başarılı da diyebiliriz.
Bohumil Hrabal'ın gerçekler ve hayaller arasında özel bir yeri olan kendine has üslubu var. Bu yazarı merak edip okumak isteyenler için bu kitap vasıtası ile ilk tanışmasını gerçekleştirmesini tavsiye etmem. Bu kitaptan önce "Sıkı Kontrol Edilen Trenler"i okuduğum için yazarın o kendine has üslubunu fark etmiş oldum. Hatta ilk başta "Gürültülü Yalnızlık"ın daha önceden yazmış olduğu ilk dönem eserlerinden biri midir diye şüphelenip basım tarihlerini karşılaştırdım ve "Sıkı Kontrol Edilen Trenler"in bu kitaptan 5 yıl önce yazılmış olduğunu görünce şaşırdım. Bunun sebebi Hrabal'ın Türkçe ile imtihanı olabilir.