"..boynuna sarılmak, öpmek öpmek, acıyan yaralarını göstermek, çektiklerini açık açık anlatmak ona, kapkara bir dünyaya birlikte sövmek onunla.."
Bir Gün Tek Başına'dan...
Güven 'den sonra benim için "O", kendisidir..
Abdulkadir Pirhasan..Vedat Türkali olmadan önceki adı. Yoksul bir ailenin son çocuğu, tek erkek evladı. Kız
"Güven" romanını yazma düşüncesi Vedat Türkali 1956 yılında cezaevindeyken oluşmaya başlamış ve 90'lı yılların başından itibaren on yıllık bir emeğin ürünü olarak sunulmuş bizlere. Kitabı okumaya başlamadan önce arka kapaktaki yazıyı okuyunca bizi konu açısından nelerin beklediği az çok tahmin edilebilir ancak ben roman kurgusunun,
MEMLEKETİN HER DAİM EN GÜZEL KAYBEDEN DONKİŞOTLARI ( SOSYALİSTLER )
Vedat TÜRKALİ namı diğer Abdülkadir Pirhasan Mustafa Kemal Samsun’a ayak bastığı yıl doğan edebiyatımızın yüz aklarından birisidir.
Güven adlı eseri 1300 sayfa gibi bazılarının gözünü korkutacak kalınlıkta bir eserdir. İki cilt ve roman kendi içinde 5 farklı kitaba ayrılmıştır. Kitabın büyüsü kaçmasın ama en zevkli olan beşinci kitaptır !!!!
Okumayanları kıskanıyorum. Böyle bir keyif yaşanacak.
Uzun süredir okumayı düşündüğüm ama kalın olması sebebiyle çekindiğim bir kitaptı. Aslında 1.cilt üç kitaptan oluşuyor. Okuması son derece akıcı ve merak uyandırıcı.
1940'larda geçen ve o dönemde ki devrimci mücadeleden tutunda dönem içi siyasi olayların mükemmel harmanlaması.
Spoiler vermeden şunu söylemek isterim ki;
Devrimci kişilerin Atatürk'e bakış açısından tutun da Ulusalcılık, milliyetçilik bakış açıları, Kürt sorununa bir çok açıdan değerlendirmeleri mükemmel.
Gerçek kişilerin romanda yer alması (Halide Edip, Mihri Belli) ayrı bir tat katmış.
Tarihi olaylar içinde yer alan aşk, cinsellik ve harika iç dünya çelişkileri.
Okumayanları kıskanıyorum. Böyle bir keyif yaşanacak.
Nasıl güzel, nasıl güzel yazmış... Üniversite yıllarının verdiği heyecanlı ruh haliyle okumuş sanırım çok da ayırdına varamamışım. Büyülendim yeniden...
Türkiye'nin 1940'lı yılların paranoması gözler önüne serilirken her karakterlerle birlikte yeniden büyüyor adeta şekil alıyor insan. Hiçbir karakterin sırıtmadığı, taaa derinlere kadar her birinin şekillendirdiği müthiş bir anlatı. İyi ki yazmış üstad, iyi ki doğmuş, memleketin güzelliğine güzellik katmış, karanlığını kalemiyle aydınlamış.
