Güvercin
Patrick SüskindSözler ve Alıntılar
Bütün bunlar Jonathan'a dokunmuyordu. Aradığı şey rahat değil, yalnız ve yalnız kendisinin olan, onu hayatın hoş olmayan sürprizlerinden koruyan ve içinden bir daha kimsenin kovamayacağı güvenli bir barınaktı.
Sayfa 12Kitabı okudu
"Bir anlık bir şeydi insanın yoksullaşıp düşmesi!"
Yürümek yatıştırır. Yürümede sağaltıcı bir güç vardır.
Sayfa 65Kitabı okudu
"Olayları sevmezdi; hele insanın iç dengesini sarsan, dış yaşam düzenini ise karmakarışık eden olaylardan bayağı nefret ederdi."
"Şimdi acı çekmek istiyordu. Ne kadar çok çekerse o kadar iyiydi. Acı çekmek işine geliyordu, nefretini ve öfkesini haklılaştırıyor, alevlendiriyordu. Öfkeyle nefret ise öbür yandan acıyı alevlendiriyorlardı."
YÜRÜYÜŞ YAPIN
Yürümek yatıştırır. Yürümede sağaltıcı bir güç vardır. Düzenli biçimde hep bir ayağı öbürünün ilerisine basma, aynı zamanda kolları ritmik bir biçimde kürek çeker gibi sallayıp soluma sıklığının yükselmesi, nabzın hafifçe uyarılması, gözün ve kulağının yönün saptanmasına ve dengenin korunmasına yönelik etkinlikleri, akıp giden havanın deri üzerinde duyumlanışı - bütün bunlar bedenle zihni hiç karşı durulmaz şekilde birbirine yaklaştıran ve ruhu ne kadar dumura uğramış, zedelenmiş olsa da büyüten, genişleten olaylardır.
Sayfa 65Kitabı okudu
Gene de birbirlerine benziyorlardı, Jonathan'ın kanısınca, sfenksle bekçi, çünkü ikisinin gücü de araçsal değil simgeseldi. Ve yalnızca, bütün gururunu, bütün özsaygısını oluşturan, ona güç ve direnç veren, onu uyanıklıktan, silahtan ya da kurşun geçirmez camdan daha iyi koruyan bu simgesel gücün bilinciyle dikiliyor ve otuz yıldan beri nöbet tutuyordu Jonathan Noel.