Sonda söylenecek sözü başta söylemek isterim: Okunması ve anlaşılması gereken bir eser olduğu kanaatindeyim.
Güvercin mi onca olana sebep yoksa Jonathan Noel'in güvercine atfettiği anlam mı? Elbette ki anlam... ve bir anlam, tüm hayatı değiştirmeye yeter.
Kitap kahraman üzerinden hazin bir geçmişle başlıyor. Çoğumuzun hoşuna gideceği, hep sürmesini isteyeceği kısım da tam olarak burası. Hızlı bir girişle beraber kitap ortalara doğru yavaşlıyor, yavaşlıyor, yavaşlıyor... Müthiş iyi tahlillere sahip kitapların yazgısı bu biraz, anlaşılır bir durum bu yüzden.
İnsan dünyaya değil, bir ülkeye, bir şehre, bir mahalleye ve o mahalledeki bir eve, o evin duvarları arasına değil, tam olarak kendi içine sıkışır, ancak kendi içinde kapana kısılır. Jonathan Noel de tam olarak bunu yaşıyor. Onun tek istediği, dünyanın bütün yılanlarının ona dokunmadan var olması. Varlar ya da yoklar, mühim değil, yeter ki dokunmasınlar ona. Başını sokacak ve onu terk etmeyecek bir mağarası olsun yeter, kimseye ihtiyacı yok... zira insanlar insanları terk eder ama bir ev insanı terk edemez. Kahraman tam olarak bu yüzden evine, odasına gönülden bağlı.
Derken bir anda davetsiz bir misafir çıkagelir, işte o zaman olanlar olur...
Obsesif-Kompülsif bir kişiliğe iyi bir bakış açısı...
Keyifli okumalar...
