Kırklı yaşlarının sonlarında iki çocuk annesi Nuriye Selen'in konsolos eşi Nihat Selen'le çocuklarının geleceği üzerine konuşmak için çıktığı gemi yolculuğunda gençlik aşkı aynı zamanda unutamadığı bu aşk yüzünden hayatına hiçbir zaman odaklanamamış Nuriye Hanım’ın Yazar Sahir Kırtay’la karşılaşması. İki eski aşığın geriye dönük eleştiri, öz eleşrileri ve geminin diğer farklı mesleklerde renkli kişiliklerden oluşan yolcularının 1960 Türkiye’sinin o günkü siyasi tartışmaları, kuşak çatışmaları, farklı görüşler, farklı bakış açıları ateşli tartışmalar çevresinde yazılmış güzel bir hikaye.
Keyifle okudum.
Kitaptan 18 Alıntı
Ne korkunç şey insanın inancını kaybetmesi! Kapkara bir yürektir inanmayan insan.
Güz Şarkısı, Peride Celal (Sayfa 178 - Can Yayınları)
“Yaşamın saçmalığını, bunalımını kavrayıp çilesini çekmiş adam Kafka, bunu en iyi anlamış, anlatmış bir yazar.”
Kapitalist ya da sosyalist, hangi yönden gelirse gelsin her türlü diktatörlüğe karşıyım ben. Herkesin insanca yaşayacağı, payını alacağı, demokrasinin yanındayım.
"Atatürk gibi biri gerek bizim başımıza," diye mırıldandı Nuriye Hanım. "Aydın ve korkusuz..."
Sanatçı kafasıyla girecek kavgaya, araç olacak ülkeyi kalkındırmada. Türkiye için başka çare, başka yol yok. İnsanlarımızın uyanmasına yardım eden , bunu bilgiyle, coşkuyla başaran ustalar gerek bize.
"Sartre'nin şu sözüne bak sen: 'Bir insanın yaşaması uğruna Chartre Katedrali'nin yerle bir olmasına göz yumardım,' diyor, Sartre...
“Kaç türlü yüzü var insanın?”
Günü gelip dünyanın mutlu, eşit bir tek mahalleye döneceğini sananlar ütopya peşinde koşanlardır bence”
Bu ülkede gerçek demokrasiye inanmak, sanat için yaşamak, bir lüks.”
Hiç bir zaman! Atatürk'le beraber bir çok şeylerin çürüyüp ölmüş olduğuna inanıyordu. Ödeyeceğiz onu unutmuş olmamızı... Kıza söylemek istedi Atatürk'ü ne kadar sevdiğini.
