“ve ben, çekilir kıyıma, bekler sözü sonra, ağlar içime ve ben sesimi dinler, beklerim seni. sen gelmeyince değerli olursun. ben sesimi dinler, beklerim seni. sen değerlisin ve öyle güzel... olursun.”
“sen özünün duruluğunda bir ayna, sen beni benimle tanıştırıyorsun. benden kurtulamayan beni benimle tanıştırıyorsun. senin sayende beni bana sevdiriyorsun.”
“bu kaçışlar, kendime dönüp iç dünyamda başımı okşayacak bir beni bulmamla sonuçlanacak. sen yoksun ya, evimde bulduğum ben ile beni baş başa bırakacak ve yalnızlığımın merkezinde bana değerli olduğumu hatırlatacak.”