birinin peşine takılıp onun evine gidiyor, onunla paylaşacak sözü kalmayana dek konuşuyor, konuşuyordu. artık ne diyeceğini bilemez olunca, bunun yalnızlıktan bir farkı olmadığını düşünüp ayrılma zamanının geldiğini anladığında, tek başınalığını dert etmeden, huzur içinde eve dönüyordu.
Sayfa 8 - Can Sanat Yayınları - Üçüncü Basım - Ocak, 2013 - Çeviren: Eren CendeyKitabı okudu