Dil denen mucizeyi nasil anlatmal, bilmiyorum. Insan zekâsinin bütün pinltilari, insan ruhunun bütün du-yuslan, titreyisleri, dalgalanislar orada. Mavi gökle kara yer arasinda, ikinci bir @lemde daha yasiyor insan. Dil ad verilen, sinirlari olmayan, sonsuz bir âlemde. Sözlüklere dalmak benim için güzeldir; gramerler arasinda dolasmak da güzeldir. Fakat birkaç ciltle sinirhi sözlükler ve gramerler asla dilin kendisi degildir. Söz-lükler, bir dilin bütün kelimelerini içine alsa bile nihayet bir kelimeler listesinden ibarettir. Gramerler ise bir ku-rallar siralamasindan baska nedir? Bir gramerde yer alan söz dizimi kurallarini sayisiz örneklerle zenginlestirirsiniz. Bir sözlükte yer alan elli bin kelimeyi, sayisiz örgüler için-de bir araya getirirsiniz. Iste dil bu sayisiz örgü ve örnegin evrenidir. Binlerce yildan beri milyonlarca insan ta-rafindan yaratilan bir evren. Ayn kelimeler, sonsuzluga dogru uzanan zamanda, daha milyonlarca örnek ve örgü…alıntı
