Leyla İpekçi,”Güzelin 1001 Yüzü”nde bir tevhid sanatçısı olarak kendinden kalan izleri takip ederek kendine ulaşmaya çalışırken biz okurlarını da peşinden sürüklüyor.”Güzel,güzel ifade edilmeli ki güzelliğini gösterebilsin” gibi bir düşüncesi olmalı ki açık bir anlatım, sade bir dilden taviz vermemiş, ağdalı cümlelerden kaçınmış.Her bir konu başlığını 2-3 sayfada bir bütünsellik içerisinde işlemesi okuyucuya da rahat okuma imkanı veriyor.Nerede kaldım ne anlatıyordu derdi yaşamıyorsunuz.Güzel tespitlerin, doyurucu yorumların yer aldığı eserinde nefs-i emmare sanatçısının güzel anlayışı ile tevhid sanatçısının güzel anlayışını karşılaştırarak insanı ve rabbini, varlığı,yokluğu,hiçliği,eşyayı,hakikatı,anı,andaki sonsuzluğu...kısacası Güzel ile irtibatlandırdığı her şeyi açıklamaya çalışmış.Böylece Güzel’in evrensel boyutlarını tespit etmek istemiş.Güzel algımızı değiştirecek,etik ve estetik anlayışımıza etki edecek,güzeli daha güzel görmemize imkan sağlayacak çok hoş ve naif bir kitap.Leyla Hanım’ın kalemine sağlık.Güzelliğe ve kendine hasret modern insanın mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum.Kendisiyle arasındaki mesafenin kapanmasını isteyen herkese tavsiye ederim.İyi okumalar...
