Okur, Tolstoy'u diğer yazarlar cüce oldukları için değil, bizimle hep aynı boyda olduğu için, başka yazarlar gibi bizi geçmeye çalışmayıp bizimle birlikte yürüdüğü için dev gibi görür.
Ey üzerimi örten kara toprak, sen değil miydin atımın toynakları altında inleyen? Soğuksun ey ölüm ama bendim senin efendin. Bedenimi toprak alsın, ruhumsa göklerin.
"Ne sıcaksın, ey kurşun!..
Şimdi ölüm saçıyorsun,
oysa daha dün benim kölem değil miydin?
Ey kara toprak, şimdi üstümü örtüyorsun...
Oysa senin otlarını atımın ayaklarıyla
daha dün çiğnemedim mi?
Ne kadar soğuksun, ey ölüm...
Oysa daha dün efendin ben değil miydim?..
Vücudumu kara toprak alsa da,
ruhumu ancak gökler alacaktır..."