Hacıemiroğulları Beyliği, kendilerinden önce Türk toprakları olan Tokat’ın kuzeyi ve Mesudiye ile kendilerinin Türk topraklarına kattığı Ordu ve Giresun’un tamamı, Samsun’un doğusu, Gümüşhane’nin kuzeyi ve Trabzon’un batısında hüküm sürmüş, Orta Karadeniz Bölgesi’nin büyük bölümünü Türk vatanı yapmış bir Türk beyliğidir. Hacıemiroğulları, Selçukluların bölgeyi fetih için sınır boyuna yerleştirdiği Oğuzların Çepni boyuna mensuptur. Bu beyliğin tarih sahnesinde görülmesi, 1301’dir.
Beyliğin ilk merkezinin Mesudiye’ye bağlı Kale köyü olduğu anlaşılmaktadır. Beylik merkezi daha sonra Ordu il merkezinin yaklaşık 4 km güneyinde yer alan Eskipazar’a taşınmıştır. Taşındıktan sonra bu yöreye Türklerde başkent anlamına gelen, Ordu adını vermişlerdir. Ordu ilimizin adı, bu tarihî olaya dayanmaktadır.
Hacıemiroğulları Beyliği, 1427’de Osmanlı Devleti’ne bağlanmasıyla tarih sahnesinden çekilmiştir.
Osmanlı Devleti’ne bağlanana kadar Hacı Emir ve oğulları tarafından idare edilen bu beyliğin sınırları; 1403 yılında, Karadeniz sahilinde Vakfıkebir’in batısından Terme’ye kadar uzanıyordu. Terme’nin güneyinden Niksar’ın doğusuna çekilecek bir çizgi, beyliğin batı sınırını oluşturmaktaydı. Koyulhisar, Şebinkarahisar, Alucra, Şiran ve Torul’u dışarıda bırakacak şekilde, Şebinkarahisar’ın kuzeyinden Kürtün’e çekilecek bir hat (Kelkit vadisi), beyliğin güney sınırını; oradan Vakfıkebir yakınlarına inen bir hat da beyliğin doğu sınırını gösteriyordu.
Elinizdeki bu çalışma, dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm Hacıemiroğulları Beyliği Öncesi Ordu, Giresun, Tokat ve Trabzon Yöresinin tarihi ile ilgilidir. İkinci bölüm, Hacıemiroğulları Beyliğine, üçüncü bölüm Hacıemiroğulları Beyliği’ne Komşu Türkmen Beyliklerine, dördüncü bölüm ise Günümüzde Emiroğullarına ayrılmıştır.
