Kur'an-ı Kerim'de "mîsâk-ı galîz" (ağır bir sözleşme) olarak bahsedilen evliliğin, temelleri bu dünyada atılsa da âhirete kadar uzanacak bir beraberlik olduğu; ona süreklilik ve anlam kazandıran sırrın, eşlerin dindar ve güzel ahlâk sahibi olmaları hakikâti gayet anlaşılır ve uygun bir dille anlatılmış.
Evlilik yoluna girenler için yeterli olmasa da başlangıç olarak gayet güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Cahiliye dönemindeki uygulamalardan birkaç örneği okumak bile İslâm'ın kadına verdiği değeri ve hakları anlamaya yetiyor.
Kitapta en beğendiğim bölümden birisi de boşanmış olan eşlerin eski eşlerine "zorbalık" yapmaya hakkının olmadığının net bir şekilde ifade edilmiş olması. İlgili ayet ve hadislere baktığımızda günümüzün maalesef ciddi problemlerinden birisi olan bu meselenin temelinde yine İslâm'ın hayatlarımıza dokunmuyor oluşunu görüyoruz. Konuyla ilgili alıntı da şu şekilde:
"Bilhassa erkeğin eski eşi üzerinde hâlâ söz sahibi olduğuna inanması, Cahiliye döneminden kalan ilkel bir zihniyeti temsil etmektedir. Zor kullanarak ve taşkınlık yaparak eski eşinin bir başkasıyla evlenmesine engel olmaya çalışan kimse, Allah Teâlâ'nın ikazıyla karşı karşıya kalacaktır:
'Kadınları boşadığınız ve onlar da bekleme sürelerini bitirdikleri zaman, aralarında aklın ve dinin gereklerine uygun olarak güzellikle anlaştıkları takdirde, başka eşlerle (yeniden) evlenmelerine engel olmayın. Bununla içinizden Allah'a ve ahiret gününe iman edenlere öğüt verilmektedir. Bu, sizin için daha hayırlı ve daha temizdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz.' (Bakara, 232)"
