Doğu şiir geleneğinin büyük üstadı Hâfız Sadi Şirazi...
Birçok yazar ve bilhassa İlber Ortaylı tarafından tavsiye edilen Hâfız Divanı hakkında söz söylebilme makamında değilim. Fakat bu izlenimlerimi paylaşmamak anlamına gelmez.
Yahya Kemal'in Rindlerin ölümü şiirindeki rindlerin Şiraziye atfedildigini yeni öğrenmekle birlikte, Mehmet Akif dahi Safahatinde Hafız'dan bahsetmektedir.
Bazı şiirler gerçekten güzel. Teknik açıdan hala zirve diyebililiriz. Birçok ünlü şaire ilham kaynağı olmuş. Fakat benim takıldığım nokta; şiirlerde haddinden fazla şarap, sarhoş, rind, dudak, meyhane v.s gibi imgelerin yoğun biçimde kullanılmış olması. Okurken Şirazinin kendisinden çok çok küçük birisine aşık olduğunu ve bundan dert yandığını anladım. Yanlış anlamış olmayı temenni ediyorum.
Tamam, divan edebiyatında bunlar mecazdır, her birinin farklı çağrışımları vardır ama Şirazinin çevresinde bir dönem ayyaş kişilerin olmasından da çok etkilendiğini okumuştum.
-Bu sözlerimi Hayati İnanç hoca okusa beni divan edebiyatı lugatiyle döverdi elbette. -
Şiirler bende derin bir etki bırakmadı. Belki orjinalinden okumadigim için tadını pek alamadim. Belki de karşılaşmayı beklemediğim ifadelerden dolayı rahatsız oldum ve okuma iştahım bir anda sönüverdi.
Eseri bitirebilmek için neredeyse sayfa saydım, sabır çektim. Iran'da, Afganistan'da Hâfız Divanı desek, daha okumasi yazması olmayan insanların onun şiirlerini ezberden okuyabilecegini İlber Ortaylı'dan okumuştum.
Sözümü bitirirken, şiirle uğraşmayan arkadaşlarıma tavsiye etmiyorum. Zira vakit gerçekten önemli.
