Hain Koyunlar
Katja Lange MüllerKanat Kitap, Katja Lange-Müller'i de Türkçeye kazandırmaktan gurur duyar. Yeni Alman edebiyatının en ilginç figürlerinden biri olan Müller, Hain Koyunlar'da 1987'nin Batı Berlin'ini anlatıyor bize: Doğu Almanya'dan kaçan, çiçek satıcısı, dizgici Soya, gizemli bir geçmişi, karanlık bir geleceği olan, uzun boylu, özgür, sessiz ve kararlı Harry… Uyuşturucu, müzik, seksenli yıllar, AIDS, Duvar… Bütün has edebiyat eserleri gibi, özetlenemeyen, konusu anlatılamayan bir roman. Dildeki ustalığı, canlılığıyla çarpıcı bir metin.
Romanın anlatıcısı ve anti-kahramanı Soya, yazarın hayatından izler taşır. Doğu Almanya'dan kaçmış olması, komünist partisinde yönetici annesi... Harry'ye gelince, onu bizler okuyucu olarak anlatıcı ile birlikte keşfederiz: Uzun süre hapiste yatmıştır, eski bir junkie'dir... Geleceği olmayan, melankolik bir aşk. Romanda Berlin'in yeri büyüktür; doğusuyla, batısıyla, duvarıyla, duvarının yıkılışıyla. Sonunda Soya'nın yeni bir hayata başlamak için gideceği yer olan İsviçre de, Berlin'in tam zıddı olduğu için seçilmiş değil midir?
"Hepi topu dört cinsten oluşuyoruz yalnızca: iyi iyiler, kötü kötüler, kötü iyiler ve iyi kötüler. İyi iyiler ve kötü kötüler oldukları gibi kalıyorlar, sayıları az, ama sıkıcılar. Kötü iyiler de aynı şekilde, bir süre minik evleri ve bahçeleri olan terbiyeli ebeveynlerin uslu çocukları olarak kalıyorlar, ama giderek büyüyorlar ve minik evleri vebahçeleri olsun istiyorlar ve hak ettiklerine inandıkları her şeyi alabilmek için de her şeyi yapıyorlar. Sayılması gereken bir tek iyi kötüler var, onlar daha doğdukları gün kırmızı kartı görüyorlar ve tıpkı kötü kötüler gibi yalandan, dolandan, kötekten ve soymaktan başka bir şey öğrenmiyorlar, ta ki birkaç yıl kodes cezası alıp yerlere ve bazen de bir dinin ya da bir ideolojinin eteklerine yapışana kadar. Ondan sonra cezadan ve müzmin suçlular, yani kötü kötüler olmaktan korktukları için artık yalnızca kendilerine şiddet uyguluyorlar, birbirlerine bile değil; hayatlarının sonuna kadar -tekrar tekrar parmaklıklar ardında."
Kitabın Konusu:
160 sayfa
Yazar Hakkında
Katja Lange MüllerYazar · 1 kitap
1951’de Berlin-Lichtenberg’de doğdu. 1979’dan 1982’ye kadar Leipzig’deki Johannes R. Becher Edebiyat Enstitüsü’nde öğrenim gördü. 1986’da ilk kitabını yayımladı: “Wehleid – wie im Leben“ (Sancılı Elem – hayattaki gibi). Keza yine 1986’da Klagenfurt şehrinin Ingeborg Bachmann Ödülü’nü kazandı. Bunun ardından iki radyo oyunu yazdı (RIAS, WDR), tiyatro dramaturgluğu yaptı, Theaterheute dergisinde çalıştı. 1988’de “Kasper Mauser – Die Feigheit vorm Freund“ (Kasper Mauser – Arkadaştan Korkmak) adlı hikâyesini yayımladı. 1989/1990’da "Verfrühte Tierliebe“ (Vakitsiz Hayvan Sevgisi) ile Frankfurt am Main’ın bir ilçesi olan Bergen-Enkheim’ın Şehir Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü, aynı yıl Alfred Döblin Ödülü’nü, 1996’da Berlin Edebiyat Ödülü’nü kazandı.
1997’de yayımcı olarak “Bahnhof Berlin“ (Berlin Tren Garı) antolojisini çıkardı. 2001’de Jürgen İsrail ile birlikte Rheinsberg’in Şehir Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü. 2001’in Haziranında Katja Lange-Müller “Die Letzten. Aufzeichnungen aus Udo Posbichs Druckerei“ (Udo Posbich’in Matbasından Son Notlar) romanıyla SWR-En İyiler Listesi Ödülü’nü kazandı. 2008’de Wilhelm Raabe Edebiyat Ödülü’ne değer görüldü.
