Her zaman Hak, "bana gel" diye çağırıyor. İnsan kulak tıkıyor, duymak istemiyor; sanki kaçınmak için çırpınıyor. Fakat çırpınıp çırpınıp ölüme teslim olmaktan başka ne yapıyor? Halbuki sevmediğine teslim olmakla, sevdiğine teslim olmak arasında ne büyük fark vardır? Demek ki insan için Hakk'ı sevmek, Hakk'a hizmet etmek, sonunda Hakk'ın cemâline ermekten daha büyük bir mutluluk hazzı yoktur.