Öne Çıkan Hakk Dinin Batıl Yorumları'na Cevaplar Gönderileri
Öne Çıkan Hakk Dinin Batıl Yorumları'na Cevaplar kitaplarını, öne çıkan Hakk Dinin Batıl Yorumları'na Cevaplar sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Hakk Dinin Batıl Yorumları'na Cevaplar yazarlarını, öne çıkan Hakk Dinin Batıl Yorumları'na Cevaplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Oruç tutarken akıldan çıkarmamak gerek.
***
Mevlânâ Hazretleri’nin, on beş gün ağzına hiç lokma koymadığı zamanlar olurdu. Nefsinin istediklerini yapmamak için kapıda köpekler için hazırlanan yemek artıklarının yanına gider, nefsine;
“Ey nefis! Bana istediklerini yaptırıp rûhumu emrin altına almak mı istiyorsun? Arzunun yerine gelmesini istiyorsan, önce yemek artıklarını yemen lâzım! Yâ ye veya beni bu hâlimle kabûl et!”
diyerek nefsiyle mücâdele ederdi. Böylece nefsinin isteklerini hiç yapmaz, onu rûhuna köle ederdi ve bu hâlde aylar birbiri ardından geçer giderdi...
İbn-i Teymiye, Mîlâdî 1268’de Harran’da doğmuştur. Önceleri, ilimde ileri seviyelere gelmiş; ehl-i sünnet i’tikadında iken daha sonra doğru yoldan ayrılmış bir kimsedir. Âlimlerin büyük çoğunluğu küfrüne fetva vermişlerdir. Hapiste ölmüştür. İbn-i Battuta, İbn-i Hâcer-i Mekki, İmâm-ı Sübki, kendi oğlu Abdulvehhab, İzzeddin bin Cema’a, Ebû Hayyan
Hz. Âişe (r.anhâ) şöyle demiştir:
“Hz. Peygamber (s.a.v.), kadınların kendisinden sonra ortaya çıkardıkları (zînet, güzel koku, güzel elbise gibi) şeyleri görseydi İsrailoğulları kadınlarına yasak edildiği gibi onların mescide gelmelerini yasaklardı.” (Müslim)
Hz. Îsâ (a.s.)’ya soruldu:
“Yâ Rûhullâh! Kiminle oturalım?”
Îsâ (a.s.) buyurdu:
“Konuşması ilminizi artıran, görülmesi size Allâhü Te‘âlâ Hazretleri’ni hatırlatan ve ameli sizi âhirete rağbet ettiren sâlih kimselerin meclisinde oturun.”
Şii'lerin Müslümanlık ile alakaları yoktur.
***
Huccetul İslâm İmâm Gazali buyuruyor ki:
“Şiîlerin iki yönden tekfir edilmesi gerekir;
Birincisi şudur ki, onlar ehl-i sünneti tekfir ederler ve kâfir olarak bilirler. Bu sebeple bu büyük çoğunluğa kâfir diyen, kâfirdir.
İkincisi ise şudur ki; onlar, sahîh hadîsleri reddediyorlar.
Hz. Peygamber (s.a.v.)’in sözlerini reddediyorlar. Bu sebeple de tekfirleri gerekir.
(Fedau’l Bâtıniye’den -özetle-)
Az bile.
“Rahmân, arşa istivâ etmiştir.” (Taha s. 5)
Bu âyeti Cenâb-ı Hakk’ın hâşâ gökyüzüne inmesi şeklinde yorumlayan İbn-i Teymiyye’nin daha sonra yaşadıklarını İbn Battuta anlatır:
İbn Teymiyye, Dimaşık şehrinde cuma günü cemaat olarak hazır bulunduğum camide, insanlara vaaz ve nasihatta bulunurken minberin merdiveninden bir basamak aşağıya inerek
“Muhakkak ki Allâhü Te‘âlâ, benim buradan indiğim gibi dünya semasına inmektedir.” şeklinde bir cümle sarfetti.
Maliki fakihi İbn Zehra söylediklerine karşı çıktı. Cemaat de ayağa kalkıp sarığı başından düşünceye kadar ona dayak attı.
Neticede bir daha tutuklandı ve hapsedildiği kalede ölünceye kadar tutuklu kaldı. (İrtidat ettiği halde öldürülmemesinin sebebi ise, Nebî (s.a.v.)’in, Abdullah b. Ubeyy b. Selul’u öldürtmeyip “Muhammed, ashâbını öldürtüyor dedirtmem.” buyurmasında ki siyasetin aynısıdır. İbn-i Teymiye de gayr-i Müslimler tarafından da bilinen meşhur bir âlim olması nedeniyle müebbed hapisle cezalandırılmış, idam edilmesi gerektiği halde idam edilmemiştir.)
İbn Battuta, Tuhfetu’n-Nuzzar fî Ğaraibi’l-Emsar (Rıhlet-u İbn Battuta), Beyrut, 2004, s. 88
İbn-i teymiyye kimdir ?
***
İbn-i Teymiye, Mîlâdî 1268’de Harran’da doğmuştur. Önceleri, ilimde ileri seviyelere gelmiş; ehl-i sünnet i’tikadında iken daha sonra doğru yoldan ayrılmış bir kimsedir. Âlimlerin büyük çoğunluğu küfrüne fetva vermişlerdir.
Hapiste ölmüştür. İbn-i Battuta, İbn-i Hâcer-i Mekki, İmâm-ı Sübki, kendi oğlu Abdulvehhab, İzzeddin bin Cema’a, Ebû
Resûlullâh (s.a.v.)’e mahsus özellikler vardır. Bunlara
hasâis denir.
Sahâbenin, Efendimiz (s.a.v.)’e karşı gösterdiği saygıyı diriltmeye, her zamandan daha çok muhtacız.
Ebû Hüreyre (r.a.)’nin üzerinde, iki bin tane düğüm bulunan bir ipi vardı.
O, on iki bin tesbîh çekmeden uyumazdı.