Quotes
Oruç tutarken akıldan çıkarmamak gerek.
***
Mevlânâ Hazretleri’nin, on beş gün ağzına hiç lokma koymadığı zamanlar olurdu. Nefsinin istediklerini yapmamak için kapıda köpekler için hazırlanan yemek artıklarının yanına gider, nefsine;
“Ey nefis! Bana istediklerini yaptırıp rûhumu emrin altına almak mı istiyorsun? Arzunun yerine gelmesini istiyorsan, önce yemek artıklarını yemen lâzım! Yâ ye veya beni bu hâlimle kabûl et!”
diyerek nefsiyle mücâdele ederdi. Böylece nefsinin isteklerini hiç yapmaz, onu rûhuna köle ederdi ve bu hâlde aylar birbiri ardından geçer giderdi...
İbn-i Teymiye, Mîlâdî 1268’de Harran’da doğmuştur. Önceleri, ilimde ileri seviyelere gelmiş; ehl-i sünnet i’tikadında iken daha sonra doğru yoldan ayrılmış bir kimsedir. Âlimlerin büyük çoğunluğu küfrüne fetva vermişlerdir. Hapiste ölmüştür. İbn-i Battuta, İbn-i Hâcer-i Mekki, İmâm-ı Sübki, kendi oğlu Abdulvehhab, İzzeddin bin Cema’a, Ebû Hayyan
Hz. Âişe (r.anhâ) şöyle demiştir:
“Hz. Peygamber (s.a.v.), kadınların kendisinden sonra ortaya çıkardıkları (zînet, güzel koku, güzel elbise gibi) şeyleri görseydi İsrailoğulları kadınlarına yasak edildiği gibi onların mescide gelmelerini yasaklardı.” (Müslim)
Selefi/Vahhabi kafası işte biz kâfiriz onlara göre :D
Elbânî el-Tevessül isimli kitapçıkta, Mu’tezile’yi taklit ederek Peygamberimiz (s.a.v.)’in veya evliyâdan birisinin şefaatini istemeyi ve vesile kılmayı İslâm’daki haramlardan biri olarak ilan etmekte ve şirke denk oldu-ğunu söylemektedir. Elbânî’nin arkadaşları Abdulaziz Bin Baz ve Kahtani (bkz. el-Vela ve el-Bera) gibi kimseler de bu iddiadadırlar.
Müslümanların çoğunluğuna müşrik damgası vuran bu kimselere verilecek cevap nedir?
Hz. Îsâ (a.s.)’ya soruldu:
“Yâ Rûhullâh! Kiminle oturalım?”
Îsâ (a.s.) buyurdu:
“Konuşması ilminizi artıran, görülmesi size Allâhü Te‘âlâ Hazretleri’ni hatırlatan ve ameli sizi âhirete rağbet ettiren sâlih kimselerin meclisinde oturun.”
Ebû Hüreyre (r.a.)’nin üzerinde, iki bin tane düğüm bulunan bir ipi vardı.
O, on iki bin tesbîh çekmeden uyumazdı.
Şii'lerin Müslümanlık ile alakaları yoktur.
***
Huccetul İslâm İmâm Gazali buyuruyor ki:
“Şiîlerin iki yönden tekfir edilmesi gerekir;
Birincisi şudur ki, onlar ehl-i sünneti tekfir ederler ve kâfir olarak bilirler. Bu sebeple bu büyük çoğunluğa kâfir diyen, kâfirdir.
İkincisi ise şudur ki; onlar, sahîh hadîsleri reddediyorlar.
Hz. Peygamber (s.a.v.)’in sözlerini reddediyorlar. Bu sebeple de tekfirleri gerekir.
(Fedau’l Bâtıniye’den -özetle-)