Onlar çıktıkları kürsüde yaptıkları tek şey haykırmak olmuştur!
Siyasi bir dava, bellidir ki, hukuk metinleri arasına sığdırılan sözlerle yürütülemezdi.
Çünkü o, mahkeme salonları içine kapanmış, ceza maddeleriyle geçen bir boğuşma değil; dünyanın her köşesinde süren, bütün dünya halklarının kendi öz davası, evrensel kavgası olmuştur.
Bu kavga tutsaklık gerekçesiyle de olsa yasal duvarların kenarı boyunca yürümekle bağdaşmadı. Ne yazık ki Türkiye Sol’una hep “teslimiyet savunma” anlayışı egemenken onlar hep yargılayan taraf oldular. Dolayısıyla da bu duvar yıkılmış olmuştu...
Artık savunma da yargılanıyordu.
Fakat asıl yargı tarihin ve halkın yargısı olmuştu!
