Köylüler ellerinde avuçlarındaki üç beş kuruştan, kursaklarına girecek üç beş gıdım ekmekten, adına devlet denen, adliyesinden maliyesine, sarayından askeriyesine, bu devasa çarkın dönmesi için nasıl feragat ediyorlarsa, o biçare beygir de ayaklarında kalan son dermanı bu değirmeni çevirmek için harcıyordu. Öğütülen, birinde insan diğerinde başaktı, birinin artığı öbürüne yem oluyordu...