Hukuka giriş kitapları genellikle ilgili oldukları içhukukun kabul gören temel özelliklerini yansıtmaktadır. Bu kitapta orta yol izlenerek hukuk giriş kitapları çizgisinden fazla sapmadan ortak konular tekrar edildiği gibi, hukuk genel kuramına ve bazı üstdil kavramlarına yer verilmiştir.
Mevzuatta kullanılan dile konu dili, bu dilin kullanımına ilişkin kurallara da üst dil denir. Üst dil yasalaştırılmamış, ucu açık ve belirsiz nitelik taşır. Bununla birlikte hukuk dilinin tutarlılığı için üstdil kullanımı zorunludur, bu dile hakim olmak gerekir. Konu dilinin kullandığı kavramlar, kavram kümeleri ve sınırlandırmalar da üstdil niteliktedir. Yorum pek çok anlama gelmekle birlikte, kabaca belirsizliği giderme, anlamlandırma/anlam verme demektir.
Anlamlandırmayı yöneten üstdil kuralları kısmen yasalaştırılmıştır. Bu kurallardan birinin seçimi, diğeri ile varılan sonuçtan farklı olacaktır. Üst dil kuralları, konu dilinin anlamını belirlediklerinden, bunların üzerinde yer alır, mantık bakımından konu diline üstündür. Buna karşılık üstdil kuralları kendi aralarında üstünlük sıralamasına tabi değildir. Bu durumda uygulayıcılar üst dil kuralları arasında serbestçe seçim yapabilir, seçimi belirleyecek bir ölçüt yada üstdil kuralı bulunmamaktadır. Seçime sadece adaletli karar verme/yorum yapma ihtiyacı kumanda eder. Hukukçular arasında sonu gelmez tartışmaların ve kendi haklılığına mutlak inanç beslemelerin sebebi, farklı üstdil kurallarına göre sonuç çıkarmaları ve bu üstdil kuralları arasında üstünlük sıralaması olmadığını dikkate almamalarıdır.
