Hapishane Defterleri 2. Cilt

Mille'in de gördüğü gibi, dünyayı asıl değiştiren, bir toplumsal devrim olarak çok daha fazla savaş değildir; bir tür "süper kapitalizm", işçi sınıfı ve köylülerle sessiz bir anlaşma yaparak, eski burjuvaziyi sarsmıştır. Mille'in kastettiği, Fransa'da endüstri ve bankacılık alanlarında ardı ardına bir gelişme olduğu ve bir zamanlar başat olan orta ve küçük burjuvazinin artık kriz -buna bağlı olarak aydınların krizi de oluşmuştur- içine girdiğidir. Savaş ve Rus Devrimi, 1914'ün Ağustos ayından önce halihazırda var olan hareketi hızlandırmıştır.

Mir'at-ı Cünun

Benda, evrenselliğe daha fazla özgünlükle çok daha iyi hizmet edilebileceğini kabul eder. Ne var ki özgün olmakla özgünlüğü vaaz etmek arasında fark vardır. Tam bu noktada milliyetçilik kavramı muğlaklaşır ve bu muğlaklık ekseninde gerçek evrenselciliğin, gerçek pasifizmin yattığı iddia edilir. Başka bir deyişle, ulusal, milliyetçiden farklıdır. Goethe, Alman "ulusu"ndan, Stendhal Fransız "ulusu"ndandı ama ikisi de milliyetçi değildi.

Reklam

Mir'at-ı Cünun

Bir fikir, bir şekilde sanatsal olarak -yani, belli bir tarzda- ifade edilmediği sürece etkili olamaz.

Mir'at-ı Cünun

Uyruk, birincil bir özgünlüktür fakat büyük bir yazar, kendi yurttaşlarından daha özgündür ve bu "özgünlük" ilkinden türemiş bir özgünlük değildir. Renan olarak Renan, hiçbir şekilde Fransız ruhunun kaçınılmaz sonucu değildir; bu ruha ilişkili olarak, özgün, kendine özgü, (Bergson'un deyişiyle) öngörülemez bir fenomendir

Mir'at-ı Cünun

Kişilik yoksuniuğu çekenler, en gerekli şeyin ulusal olmak olduğu iddiasına sığınırlar. Max Nordau, buna benzer bir iddiada bulunan birinden bahseder: "Benim hiçbir şey olduğumu söylüyorsunuz. Hayır, ben bir şeyim: Ben bir çağdaşım!" Bu şekilde, birçokları, yazarların en Fransızı olma iddiasındadır. (Bu şekilde, fiili bir hiyerarşi ve

Mir'at-ı Cünun

Leonhard Frank, Die Ursache (Sebep):. Öykünun kahramanı ruhunu deforme eden eski öğretmenini öldürür; yazar katilin masumiyetini savunur.