Kitabı beğenip beğenmediğimden emin değilim.
Bana çok öven oldu,anlaşılmaz olduğunu söyleyen oldu. Beğendiğim taraf;yazarın her şeyle beylik bir şekilde dalga geçiyor olması. Örneğin;din,devlet,siyaset,…Kitap dindar bir kimliğe ağır gelebilir. Zira inancın her bir yönünü tiye alıyor. Çok fazla metafor var. Hikaye çokça bölünüyor. Bir yerdeyken aniden bambaşka bir yere gidiveriyorsunuz. Aslında bunu seviyorum. Ama metaforlardan mı, hikaye yahut kahraman bende çok yer edinmediği için mi bilmiyorum kopukluklar beni sıktı. Doğru-yanlış kavramlarını sorgulatıyor. Sanki yazar,ortalamanın doğru bildiğini sarsarak yanlış’ın aleminden herkese meydan okur gibi. Doğu’nun makus talihine göndermeler var. Eleştirel boyutu sevdim,özellikle sinemanın bir kayboluş sahnesi vardı. Sanki var olmayan bir aleme geçiş yapıldı. Orada kendimizin de bu alemde aslında var olmadığımızı acı bir şekilde hatırlamış oldum. Anladım ki sevdiğim detaylar var ama kitabı bütünsel olarak sevmemişim Bu da böyle bir kafa
