Öteden beri alışıldığı üzere, her türlü yoksuzluğa katlanmak ve bu vaziyete rağmen padişaha dua etmekle meşgul olmak, onlara göre, talebenin üzerine düşen bir vazife idi. Bunun haricinde ne bir görüş ve ne de bir düşünüş tarzı olmalıydı. Şimdiki halde, idrak kabiliyetinden mahrumiyet, en büyük yetenek ve körü körüne itaat en özlü meziyet kabul ediliyordu.
Sayfa 125 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları