Quotes
“Harezmşahın elçileri Tamgaç (Çin) hududuna vardıklarında uzak mesafeden bir yığın görmüşler, bunu evvela karla kaplı bir tepe zannetmişlerse de yerlilerden onun öldürülmüş insanların kemikleri olduğunu öğrenmişleridir. Bir müddet sonra, toprağın insan yığınından simsiyah kesildiğini fark etmişlerdir ki, bu siyahlık üç menzil boyunca devam ediyordu. Tamgaç kapısına (yani Pekin önüne) vardıkları sırada gördükleri insan kemiklerinden yığınların da şehrin sukutu günü Moğolların eline düşmemek için kendilerini burçlardan atarak ölen 20 bin bakireye ait olduğu haberini aldılar.”
Anlatımın mübalağa edildiği muhakkaktır.
Sayfa 230 - Türk Tarih KurumuKitabı okudu
Harezmşahlar devleti bu mıntıkanın iktisadî faaliyetinden olsun, insan gücünden olsun çok büyük istifadeler sağlamıştır. Tekiş Harezmşahlar arasında bu avantajları en iyi kavramış bir adam olarak görünüyor. Fakat onun devlet hesabına te'min ettiği Harezmşahları şarkın en kudretli hükûmeti seviyesine çıkaran bu avantajlar, aşırı derecede kibirli oğlu Muhammed Harezşah'ın idaresizlik ve beceriksizliği yüzünden bilakis devlet binasının temellerini sarsan âmiller haline inkilâp etmişler.
Sayfa 92 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu
Halife veziri İbnü'l Kassab
Vezir, Irak-ı Acem'in baş şehri Hamedan'da, Sultan Tekiş'in yaptırdığı büyük köşkte oturmuş (14 Mayıs 1196) etrafa valiler, memurlar tayin ediyordu. Aynı zamanda bütün Irak-ı Acem'de, Huzistan'daki gibi, Halife'nin mutlak dünyevî hâkimiyetini yaymak ve yerleştirmek için şiddet yollarına baş vuruyor, mülk hukuku tanımıyor: "Bütün zemin Emîr ü'l-mü'minîn'e aittir. Emlâk sahibi olmak başkaca kimsenin haddi değildir" gibi ahaliyi endişeye sevk edici itharlarlarda bulunuyordu.
Sayfa 134 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu
Halife Veziri İbn'ül Kassab'ın Rey muhasarası
Hilâfet ordusu şehri öyle bir katl-i âma ve yağmaya tâbi tuttu ki, "İslam memleketlerinde müslümanların kanını ve malını hiçe sayan böyle bir merhametsizlik görülmüş değildi"
Sayfa 133 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu
İki hükümdarın debdebeli hayatlarının nihayeti...
Atsız'ın ölümünü, dokuz ay kadar sonra, uzunca bir müddet Termiz'de kalarak nihayet Merv'e gelen fakat artık bütün enerjisini kaybetmiş görünen ihtiyar İmparator Sancar'ın, 73 yaşında iken ölümü takip etti (5 Mayıs 1157) Büyük Sultanın ölümü ile Büyük Selçuklu İmparatorluğu tarihe karışmış oldu.
Sayfa 72 - Türk Tarih Kurumu YayınlarıKitabı okudu