Harry Potter ve Lanetli Çocuk (Harry Potter #8 - Birinci ve İkinci Bölüm)

HOGWARTS EXPRESİ İÇİN SON ÇAĞRI!!!

- Hızlı hızlı yürüyün, çabuk olun yoksa peron dokuz üç çeyreği kaçıracaksınız. ''Bu peron çok işlektir -ancak üstlerinde şık takım elbiselerle günlerine başlayan insanlar yerine burada pek sevgili evlatlarını uğurlama derdince, cüppeli büyücüler ve cadılar vardır.''

- Koştunuz ve yetiştiniz. Tebrikler. Artık Hogwarts Expresi'ndesiniz.. Yemek arabası cadısı size ''Arabadan istediğiniz bir şey var mı, canlarım? Balkabağı Poğaçası? Çikolatalı Kurbağa? Kazan Pastası?'' dediğinde tercihiniz ne olurdu? Benimki kesinlikle Balkabağı Poğaçası olur(Çikolatalı Kurbağaya da hayır demem aslında). Bu yolculuğa hangi ailenin oğlu/kızı olarak katılmak isterdiniz? Kendinize mutlaka bir isim verin ve karakter seçerek devam ediyoruz...

Harry & Ginny Potter''
Ron & Hermione Weasley''
Draco & Astoria Malfoy''

- Seçiminizi yaptınız mı? Peki yolculukta size kimlerin eşlik etmesini isterdiniz? Tabii ki onlar da diğer ailelerin çocuklarından birisi olacak. Kimler iyilerin tarafında olmak ister? Kimse ölüm yiyen soyundan olmak istemez herhalde. Ama burada bir ironi var. Kanınız değil karakteriniz sizin kim olduğunuzu ortaya çıkaran şeydir.

- Şimdi binadayız veeeee seçmen şapka hangi binaya geçeceğimize karar verecek. Bakalım seçmen şapkayı etkileyebilecek misiniz? Yoksa gönlünüzdeki yere doğrudan seçilecek misiniz?

Gryffindor
Hufflepuff
Ravenclaw
Slytherin

- Burda da takımınızı kendiniz seçin hadi sonrasında ise maceraya hazır olun...

- Hogwarts binasına 19 yıl sonra geldiğimde çok heyecanlandım. Tekrar aynı sahneleri hatırlamak ve içinde bulunmak beni duygulandırdı aynı zamanda, ama bu sefer başımızı belaya sokmak üzereyiz...

- Elimde bir zaman döndürücü var. Bir düşünün!! Bununla neler neler yapabiliriz? Geçmişe gidip sevdiğimiz birinin ölmesini engellemek? Bizim için ölmüş birini? Kötülüğü yok etmeyi? Exprese dönüp biraz daha fazla Balkabağı Poğaçası yemeyi? (benim tercihim buydu) Siz olsanız bu zaman döndürücüsünü nasıl kullanırdınız?

- Kullanırdınız tabiiki ve işler o zaman sarpa sarmaya başlardı. Sonuçta Kullanma talimatını okumadınız ve sonuçlarını bilmiyorsunuz. Ben de bilmiyordum böyle sonuçlarının olacağını ve sayfaları çevirdikçe heyecanım körüklendi. Yine de o aleti kullanmaktan geri kalmadık. Burada birde başımıza 'Lanetli Çocuk' çıkmasın mı.. (yoksa sen mi seçtin lanetli çocuk olmayı?) Asıl amacını o zaman öğreniyoruz. Ne gibi bier kötülük planlayıp, aleti kendi çıkarları için kullanacağını. Bizde boş durmadık, gücümüzü ve aklımızı kullanıp bozduğumuz şeyleri düzeltmeye çalıştık. Sonuç mu?? Tabii ki istediğimiz gibi oldu (sizin ve benim).

- Potterseverlerin okuması gereken bir kitap ve kesinlikle tatmin edici. Tiyatro eseri gibi yazıldığına bakmayın. Beyazperdeye taşınırsa yine yer yerinden oynatacak bir kitap olmuş. Okumanızı tavsiye ederim.

Aparecium!

Elimde yeniden yeni bir Harry Potter kitabı tutmak çok güzeldi.
Bunun düşüncesi ise kitaptan daha güzeldi. Direkt olumsuz başlamak istemiyorum. Bu yüzden fuzuli bir anı paylaşımı yaparak başlayacağım.

Harry Potter ve Ölüm Yadigârları ailem yanımda olmadan gidip aldığım ilk kitaptı, çıktığı günü de dün gibi hatırlıyorum. En yakın arkadaşımla kitapçıya heyecanla yürürken çocuk olduğumuzun gayet farkında olarak, "Son film yayınlandığında neredeyse üniversiteye başlayacak, belki de başlamış olacağız. Acaba yıllar sonra seriyi hala sever miyiz?" gibi tatlı-komik bir konuşma yapıyorduk. O zamanlar durup bunu düşündüğümüze göre muhtemelen "çocuk kitapları", "çocuk filmleri" lafını çok duyuyormuşuz. Büyükler hep derlerdi ya, "Bir yaştan sonra ne saçma şeyleri sevmişiz diyeceksiniz" diye... Harry Potter da o şeylerden biri olur mu diye korkuyorduk.

Ne kadar içerlediysem bu durumu, günlüğümde bununla ilgili 'duygusal' bir yazı bile yazmışım. (Arkadaşlarımla büyüleri yazdığımız sayfalardan, stickerlardan ve fotoğraf kartlarından oluşan klasörüm de hala duruyor.)

Kitabın haberini duyunca sevinmekle korkmak arasında kaldım. Hiç bir zaman doyamayacağım ama uzayıp bozulmasını da görmek istemeyeceğim bir seri ne de olsa... Harry Potter milyonda bir gelecek sağlamlıkta bir olay örgüsüyle doğru zamanda tamamlanmıştı. Üstelik ben genel olarak kahramanların çocuklarının hikayeyi devralmasını sevmiyorum. Zorlama geliyor. Nasıl zorlama olmaz ki? Yazarın üstündeki baskı bile seriyi devam ettirmeyi imkansız kılar. Karakterlerin birbirine benzememesi için de özellikle dikkat etmek de bu duruma pek yararlı olmuyordur, eminim.

Yine de dayanamadım ve hemencecik aldım, okudum.
Doğrusu orijinal bir Harry Potter kitabı okumuşum gibi hissetmiyorum. Bir hayran kurgusu -fanfiction- daha yerinde olur. EĞER bu kitabın tanıtımı 8. kitap diye yapılmasaydı, yanına o seri numarası eklenmemiş olsaydı, belki eleştirimi farklı şekilde yapardım. Ama 8. Harry Potter kitabı demek olaya farklı bir boyut getiriyor. J.K. Rowling yıllar sonra neden böyle bir şeyi onayladı?

Rowling'in yerinde olsam (her ne sebepten bu kitabı yazmayı veya fikri onaylamayı düşündüyse düşünsün) bunun 8. kitap olarak çıkarılmasına izin vermezdim. "Harry Potter Tiyatro Kurguları: Harry Potter ve Lanetli Çocuk" gibi bir isimle çıkarırdım. Asıl seri ile bağdaştırmaz ve olabilecek bin bir çeşit gelecek ihtimalinden biri olarak lanse ederdim.

Ve yazar bunun gibi yapsaydı, yorumum olumlu yönde oldukça değişirdi.

Nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Bildiğimiz, tanıdığımız, sevdiğimiz çocukların isimleri vardı ama onlar gibi değillerdi. Evet, büyüdüler. Yaşlandılar. Fakat onları Harry, Hermione, Ron, Ginny, Draco yapan unsurlar yoktu. Hele Ron... Ron bir fiyaskoydu.

Albus kitap boyunca hep 9-10 yaşlarında bir çocukmuş gibi hissettirdi. Ben Slytherin'de olması ve Malfoy'un oğluyla arkadaşlık etmesi olayını çok güzel bulmuştum. Özellikle diğer binalara çok odaklanma şansımız olmadığı da düşünülürse iyi bir fikirdi. Zaten kitapla ilgili tam olarak sevdiğim iki şey var biri bu fikir; diğeri Scorpius Malfoy.

Kitabın bir roman değil, oyun olması da hikayeye olumlu bir katkı sağlamıyor. Aksine bu pek alışıldık bir durum olmadığından -en azından oyun okumayı seven biri değilseniz- biraz garipsemeye de sebep olabilir.

Diğer yandan "nefret ettim", "sevmedim" diyemem. Güzeldi. Tekrar bir Harry Potter okumak ben de bir zaman yolculuğu yapmışım ve kısa süreliğine çocukluğuma veya birkaç yıl öncesine dönmüşüm gibi hissettim. Ama diyebileceklerim bu kadarcık.

Muziplik tamamlandı!

Dipnot: Çeviri çok aceleye mi geldi? Düzenlemesi biraz kabaca olmuş, adeta sadece gözden geçirilmiş.

Erken bir noktada yarım bıraktım (37. sayfa) ama sanırım geçerli nedenlerim vardı:
1. Dolu dolu romanlarını okuyup bütün sahneleri canlı canlı tüm efektleriyle hayal ettikten sonra tiyatro sahnesine uyarlanmış olması ve bir perdenin altına hapsedilmesi, hayal gücümün açlığını doldurmaya yetmedi
2. Karakterlerin kişilikleri gerçekten değişmiş. Harry, bizim bildiğimiz bıdık Harry değil, özlemimi doyuramadı.
3. Harry'nin oğlunun ergen bunalımları içimi baydı. Harry Potter serisindeki dolu dolu akış nerde, bu bunalımlı akış nerede...

Sonuç olarak "Harry Potter olsun da, 1/10 puan alsa bile okurum" diyenlerdenseniz buyrun okuyun. Ama ben kendimi bu kitaba hiç başlamamış sayıp, okuduğum kısımları da hiç olmamış gibi düşünmeyi yeğleyip, seriyi kafamda 7. kitapta bitirmiş olmayı uygun buldum.

Bütün harry potter serisi gibi muhteşem ancak bu daha da muhteşem. O kadar harika ki anında okuyup bitirebileceğiniz zaman zaman gülüp eğleneceğiniz zaman zaman üzüleceğimiz bir kitap bu . Bu kitabı size tavsiye ediyorum

Tiyatro metni olarak hazırlanmış bu ek kitap, ortada bir emek olmasına rağmen, beklentilerimi karşılamadı.

Harry Potter serisini sevme nedenim olaylar değil de; Hogwarts'ta öğrenci olmak, konuşan tablolarla dolu koridorlarda yürümek, süpürgenin üzerinde uçarken snitchi yakalamaya çalışmak, sakarlık yapan Neville'e gülmekmiş meğer. Bunlar olmadan benim için bir eser Harry Potter veya devamı olamıyormuş...

Kitaptaki karakterleri yalnızca bir fanfiction karakterleriymiş gibi okudum. Olaylar klişe fantastik kurgu olaylarıydı. Harry'yi ve Ron'u tanıyamadım resmen...

Zaten esas seride kurgu kusursuzca tamamlanmışken 'hadi bir kitap daha yazalım' havasıyla yazılmış bir eser gereksizdi diye düşünüyorum.

Bir Harry Potter kitabı olarak kitabı beğenmemek imkansız.Çünkü seneler sonra tekrar Harry,Ron ve Hermonie’yi okuyorsunuz.Kitap bir tiyatro metni ve genel olarak zaman yolculuğu ile ilgili.İlk başlarda bu zaman yolculukları aklımı karıştırsa da alışmaya başladım.Tavsiye ederim.

Kitabı okurken içimde harry potter okumanın verdiği çok güzel bir heyecan vardı. Ve büyük bir şevkle okumaya başladım. Kitabın başlarında Draco'nun hala bir ergen gibi gösterilmesini pek sevmedim, sonuçta aradan 19 yıl geçmiş, yani orası pek olmamış, ayrıca gryffindoor ve slytherin dışında bir binaya yer verilmemiş bundan da pek hoşlanmadım. Çünkü her binanın eşit olarak gösterilmesi tarafındayım, bu saydıklarım dışında güzel bir kitaptı, okuyacak olanlara iyi okumalar...

Defalarca okuduğum kitapları barındıran seridir Harry Potter Serisi.Tüm kitapları nazarımda sonuna kadar tam puanı hak eder. Ancak bu kitap olmamış. Serinin karakterlerine hakimseniz kendileri gibi davranmadıklarını hatta karakterlerin karakterinin değişmesine kadar giden bir yabancılaşmanın olduğunu farketmemeniz mümkün değil kitapta. H.P. kitaplarında bayıldığım, J.K.Rowling'in kalemine has ince espiri anlayısı mumla aratıyor kendini.
Konu mu? Fena değil! Ancak Rowling'in yaratıcılığını çok aradım. Her kitapta biraz daha büyüterek anlatılan bu dünya ekleme olmadan az bir bilgi birikimi kullanılarak oluşturulmuş izlenimi barındırıyor Lanetli Çocukta. Rowling yazsaydı harikalar yaratırdı eminim. Hayal kırıklığıydı benim için. O kadar gerçekçi bir dünya yarattı ki Rowling, tiyatro metni şeklinde sunulan Lanetli Çocuk bu gerçekçiliği biraz baltaladı diye düşünüyorum. Ben seriyi 7 kitap olarak varsayıyorum...

Kitabın yazarı J.K. Rowling değil. 'John Tiffany ve Jack Thorne'a ait yeni bir özgün hikayeden Jack Thorne'a ait yeni bir oyun' şeklinde açıklama mevcut kitapta.

Konusu bakımından güzel bir konu ama yetersiz yönleri çok. Kesinlikle Harry Potter serisi gibi olmayacağını bile bile okuduğum kitap okuduktan sonra da bir miktar üzüp hayal kırıklığına uğrattı. Beklenti içerisinde okumayın lütfen çünkü hiçbir şeyi aynı olmuyor bunda karakterlerin kişilik özellikleri bile dahil. Harry Potter ve Lanetli Çocuk

Epey uzuuuuun bir inceleme yazacağım arkadaşlar. Şimdiden sonuna kadar sabrettiğiniz için teşekkür ederim. :)


Öncelikle bu bir tiyatro metni, kitap değil ve 8.kitap gibi sunulsa da bence en fazla bir "fan fiction" dediğimiz hoş bir hayran hikâyesi.Ya da “Pottermore” da yayınlanan ara hikayeler gibiydi.Bu yüzden bir kitaptan farklı ve kısıtlı olduğunu ele alarak okumaya başlamak gerekir.Kitabı sevmedim diyemem Harry Potter benim için her türlü kabulü olan bir dünya.Ama metni Rowling’in yazmamasının getirdiği eksiklikler çok fazlaydı.Bildiğimiz karakterlerin görünüşünde kişilikleri farklı karakterler çıkmıştı sanki ortaya ve karakterleri tam oturtamamışlar gibiydi.Ama o kadar zaman geçip eski bir dosta kavuşmak gibiydi, yüzümde bir tebessüm ile okudum. Zaten bir nevi "Ölüm Yadigarları" 'na muhtelif sonlar yazılıp bir hikayede toplanmış denilebilir.
Özellikle çok farklı bir Draco vardı, o zalim,kötü Draco gitmiş yerine daha insancıl, empati kuran hatta neredeyse Harry ile kanka bir Draco gelmiş!! Şöyle genel olarak hikayeyi toparlayarak yorumlaya yorumlaya gitmek istedim.




------------------------------------------------AĞIR SPOILER ----------------------------------------------

------------------------------------------------SPOILER --------------------------------------------------

------------------------------------------------SPOILER --------------------------------------------------


Hikaye Ölüm Yadigarları'ndan 19 sene sonra King's Cross istasyonunda başlıyor. Harry'nin oğlu Albus'un Hogwarts'taki ilk yılı. Albus Hogwarts Express’inde Malfoy’un oğlu Scorpius ile arkadaş olur. Scorpius’un Voldemort’un çocuğu olduğuna dair bir söylenti var. Malfoyların zaman yolculuğu yaparak Draco’nun karısını Voldermort’tan hamile bıraktığı söyleniyor. (!)
Hermoine ve Ron’un kızı Rose Gryffindor’a; Albus Slytherin’e seçilir ve diğer aile üyeleri Gryffindor olduğundan kendisini farklı hisseder. Ayrıca Harry Potter’ın oğlu olarak babasından çok farklıdır. Mesela herkes süpürgelerini kaldırırken Albus hareket bile ettiremez. :) Bu arada Scorpius Rose’a hayran…

Hikaye başlarken Albus ve Scorpius Slytherin’de, Hermoine Sihir Bakanı, Harry Sihirli Yasal Yaptırım Dairesi’nin başında, Hogwarts müdürü Mcgonagall. Neville Bitkibilim Profesörü. :) Ginny “Daily Prophet” spor sayfasını yönetiyor. Buraları okumak uzun zamandır görmediğim arkadaşlarımdan haber almak gibiydi. :)
Her şey bakanlığın bir “ Zaman Döndürücü” bulmasıyla başlar ve Harry yine kabuslarla yara izi acıyarak uyanmaya başlar. Albus ile Scorpius zaman döndürücüyü çalarak 1994 yılına, 4.Kitapta “3 Büyücü Turnuvası”nın düzenlendiği zamana, Cedric Diggory’i kurtarmaya dönerler.Delphi Diggory(Cedric’in babasının yeğeni) de onlara yardım ve yataklık eder. Ki çıkış noktası çok mantıklı gelmedi bana.Neden Cedric ve Albus mesela,farklı bir yer seçilebilirdi hikayeden. İlle dönecekseniz Hogwarts Savaşı’na dönüp Fred Weasley’i kurtarsaydınız!!

Neyse ilk görevi engellerler ve geri dönerler. Burada araya girerek zaman yolculuğunun ne kadar hassas bir konu olduğunu yıllardır okuyup, izliyoruz demek istiyorum. Kelebek etkisi dediğimiz geçmişe müdahale edersek geleceği etkileriz olayı... Ama metinde bunun üzerine çok düşmemişler ve çocuk oyuncağına döndürmüşler,basit kalmış. Tabi döndüklerinde pek çok şey değişmiştir. Albus Gryfinddor binasında, Hermoine “Karanlık Sanatlara Karşı Savunma” öğretmenidir ve Ron ile evlenmemişlerdir. Çünkü Hermoine baloya Krum ile değil Ron ile gitmiştir. Ron Padma ile evlenmiş,Hermoine ise psikopat olmuştur. :) Hatta Snape gibi davranıyor diyeyim siz anlayın. Burası da bana saçma geldi,olay örgüsü değişebilir ama bambaşka bir kişiliğe dönüşmüş olması oturmamış sanki. Hermoine- Ron evliliği gerçekleşmediği için Rose hiç varolmamıştır. Cedric yine de hayatta değildir.Harry yine aynı yerinde,evli mutlu üç çocukludur.Sihir Bakanı kim belirtilmemiş.

Sonra tekrar denemeye ve düzeltmeye karar vererek 2. Göreve dönerler. Burada Cedric’in tüm okulun önünde küçük düşmesine sebep olarak,turnuvadan elenmesini sağlarlar. Bu kez döndükleri gelecek epey "Karanlık"tır. Scorpius artık tek başınadır. Hogwarts’ın başında Dolores Umbridge vardır!!! :-o Büyük Hogwarts Savaşı kaybedilmiş!! Harry 20 yıl önceki bu savaşta ölmüştür. :( :( :( Bugün “Voldemort Günü” olarak kutlanıyor.Mugglelar ve Bulanıklar kutlamalarda sırf eğlence olsun diye öldürülüyor.Hogwart arazisinde “Ruh Emici”ler dolaşıyor. Sihirli Yasal Yaptırım Dairesi’nin başında Draco Malfoy var ve işte bu Draco biraz bizim eski Draco’ya benziyor. Sihir Bakanı kim yine belirtilmemiş. Snape hayatta. :) Ama bildiğimiz o soğuk karakter yine yumuşatılmış. Cedric de hayatta fakat "Ölüm Yiyen " olmuş,turnuvada başarısız olduğu için ve Neville’yi öldürmüş!! :/ Ki bu da eski hikayeye uymayan başka bir kısım.Tanıdığımız Cedric Harry’e kupayı birlikte almayı teklif edecek kadar nazik ve düşünceli. Neville Nagini’yi öldüremediği için Voldemort ölmemiş ve savaşı kazanmış.Burası epey enterasandı Voldemort Hitler gibi yansıtılmış,ölüm yiyenler “For Voldemort and Valor” şeklinde selamlıyorlar birbirlerini. Tabi Scorpius da Malfoy olduğu için Draco’nun bir zamanlar Slytherinliler arasında olduğu gibi popüler ve zalim.Harry öldüğü için Albus yok.Snape hala gizli çalışıyor,yoldaşlık adına. Scorpius Snape’i ikna ederek yardım istiyor.Snape’ye farklı bir evrende Harry’nin savaşı kazandığını ve oğluna onun adını verdiğini anlatıyor. Buralar çok tatlıydı.Bir nevi Alan Rickman’a vefa tadındaydı… Ve bir şekilde Scorpius tekrar kendi zamanına dönüyor.(Buralar da bir mantık hatası vardı,ama tam anlayamadım).
Tüm bu olanlardan ders çıkaran çocuklar “Zaman Döndürücü”yü yok etmeye karar veriyorlar ve baykuşhanenin yolunu tutuyorlar. Burada Delphi ile karşılaşıyorlar ve onun aslında farklı bir amacı olduğunu öğreniyorlar.(Tabi cınım manyak msn!?) Ki burası da çok tahmin edilebilirdi bir waoovv ile gelmiyor bilgi. Delphi’den öğrendiğimiz üzere bir kehanet var ve kız bunu gerçekleştirmeye çalışıyor. Kehanete göre “Fazlalıklar ayıklandığında,zaman döndüğünde,görülmemiş çocuklar babalarını öldürdüğünde “Dark Lord” geri dönecek. İşte kehanette bahsedilen, zamanı tekrar yazaraktan babasını öldürecek olan çocuğun Albus olduğunu anlıyoruz. Böylece “Cursed Child” ‘ın Albus olduğu ortaya çıkıyor.

Bu arada Delphi ve Voldemort ile ilgili bir varsayım okuyoruz;fakat ben Rowling’in böyle bir şey yapmayacağını düşünüyorum. İşte fanfic olunca pek çok teori olabiliyor.Rowling umarım bu kısım ile ilgili bir açıklama yapıp konuya ışık tutar.

Hikayede en son 1981 GODRIC’S HOLLOW’a Felsefe Taşı’nın başına dönüyoruz ve bir sürü duygusal sahne okuyup, geçmiş 7 kitabı ne günlerdi tarzı yad ediyoruz.


------------------------------------------------AĞIR SPOILER ----------------------------------------------

------------------------------------------------SPOILER --------------------------------------------------

------------------------------------------------SPOILER --------------------------------------------------


Eleştirmek istediğim kısımlara gelirsek; karakterlerin yetişkin hali bildiğimiz gibi değil. Hele Harry ve Draco sanki tamamen farklı kişiler. Okulda birbirleriyle sürekli zıtlaşan, birbirlerinden nefret eden ikisi değilmiş gibi neredeyse arkadaşlar denilebilir. Hatta daha da ileri gidip Draco ve Ron bile arkadaşça diyebilirim. Bir Weasley eziklemesidir sürdüren Malfoy değilmiş,Dumbledore’u öldürme görevini alan Malfoy,kibirli safkan büyücü aşığı Malfoy gitmiş. Arthur Weasley ve Lucious Malfoy nasıldı hatırlarsınız.Draco hayranı sanırım yazanlardan birisi,iyi göstermek için epey uğraşılmış.

Harry bildiğin kibir küpü Profesor McGonagall’a emirler yağdırmalar,”Minerva” şeklinde hitaplar falan,sonra 40 yaşında ki Harry oğluna asla “bazen oğlum olmasaydın istiyorum” diye bağırmazdı. Bizim sevdiğimiz Harry böyle birisi değildi.Ron resmen yok kitapta,son derece ezik bir Ron var.Serinin tümüne damgasını vuran muhteşem arkadaşlık bağı da yok. Hagrid yok,sadece son sahnede ufak bir rolü var flashback kısmında.

Zaten zaman döndürücü olayı tamamen mantıksız, Dumbledore bilemez miydi geriye dönüp Tom Riddle’ı Voldemort olmadan önce engellemeyi ya da ailesini kurtarmayı bilemez miydi Harry?? Saçma… Hadi zamana müdahale etmemelisin goygoyu olsa çoluk çocuğun elinde “Time Turner “ne arıyor o zaman. Ya da hadi yaptın bir hata Time Turner ile Voldemort döndürülmeye çalışılsaydı mesela.
Eğer Scorpius, Rose diye tutturmuyor olsa Scorpius ve Albus birbirine aşık diyebilirdim.Yeni nesil fanfic.lerdeki gay love takıntısının kıyısından dönülmüş gibi geldi.Ama Scorpius çok tatlı bir karakter olmuş.

Tiyatro metni, bütün betimlemeler ve hikâye akışı çıkartılıp ortada bir tek diyaloglar kaldığı için okuması kolay olduğundan çabuk bitirilebiliyor. Aşırı Harry Potter hayranı değilseniz, bu kitabı almanıza hiiiç mi hiç gerek yok. Benim için o evrene açılan farklı bir pencere olmasından ötürü okumak zevkliydi ama sadece 7. Kitaptan 20 yıl sonra birlikte izledikleri bir maç da olsaydı anlatılan ben yine zevkle okurdum.Ama 7 kitap ve onca yılın üzerine tutuşmayan hikaye devamları ve mantık hatası dolu bir senaryo var elimizde.(Çok özlü iksir gibi... ) Üzerine hiç düşülmemiş,hiç uğraşılmamış.Belki sadece Rowling’in elinden çıkmadı ama insan kendi eserini bu hale döndüren şeyi nasıl onaylayabilir bunu da anlayamıyorum.

Bu hakkında objektif yorum yapılabilecek bir "kitap" değil diye düşünüyorum. Diğer insanların kitaba dair yorumlarını okudukça da bu düşüncem kuvvetleniyor.

Harry Potter serisine besledikleri sevgi sebebiyle, bazıları seriye yakışmadığı gerekçesiyle (haklılar) kitaptan nefret etmiş durumdalar, bazıları da sevdikleri karakterlerle şöyle veya böyle bir şekilde buluşmanın mutluluğu içindeler ve keyif almışlar (onlar da haklılar)

Öncelikle değinmek istediğim bir nokta var. Bazı karaktelerin yaptıkları hareketlerin, karakter dışı olduğuna dair cümleler okudum. Orijinal Harry Potter hikayesi bittiğinde karakterler 18 yaşındalar. Üzerinden 19 yıl geçmiş, bu süre zarfında evlenip çocuk sahibi olmuşlar. Bazı arkadaşlar (özellikle yaşı küçük olanlar bunu daha çok yapıyor gibi geldi bana) "yauuu öyle şey mi olur?? o cümleyi nasıl kurağrrr??" diye sinirleniyorlar. Kurar güzel kardeşim. İnsan çok değişiyor. Ben 18 yaşımdan bu yana 10 kere değiştim, değişmeyen de yoktur. Hala da değişmeye devam ediyorum, ki Harry'nin bu kitaptaki yaşına geldiğimde belki 10 kere daha değişmiş olacağım. Ayrıca en karakter dışı bulunan davranış zaten kitabın ana konusunu oluşturuyor, "ben böyle yapmazdım, toyluğumdan yaptım, beni affet öğrenmeye çalışıyorum işte." diye boşa mı konuşuluyor? Bunun kötü bir hikâye olduğu düşüncesini kabul ederim ama Heri öyle bir cümle kurmaz lafını ciddiye alamıyorum. En son bıraktığımızda 18 yaşında bir çocuktu. Şimdi 37 yaşında 3 çocuk sahibi evli bir adam. Ginny'i aldatsa bile Heri öyle şey yapmaz demem. Yapabilir, bıraktığımızda daha karakteri oturmamıştı ki. Bahsettiğim gibi bir şey olsa sinirlenirim, hoşuma gitmez, bu ne biçim hikâye derim ama "bu karakterler böyle yapmaz" cümlesini kurmam. İnsanlar çok yoğun şekilde bu duruma odaklandığı için uzun uzadıya düşüncemi yazayım dedim.

Gelelim kitabın geri kalanına. Ben kitaba dair ne hissettiğim tam bilemiyorum. Soluksuz şekilde ne olacak acaba diye merak ede ede okudum. Bunu başka bir kitap okurken yaşamış olsam kafam karışmazdı herhalde. Burada karışmasının ardında şöyle bir sebep var; bu denli heyecan içinde okumamın nedeni okuduklarımın iyi olması değil, benim Harry Potter serisine karşı olan sevgim. Ama zaten burada şu gerçek devreye giriyor, zaten başka neredeyse hiçbir seri için böyle bir "iş" kitaplaştırılıp satılmaya çalışılamaz, çalışılırsa da satmaz. Ama konu Harry Potter olunca ister istemez (buna gördüğünüz üzere ben de dahilim) çok fazla sayıda insan alıp okuyor. Bu da artık hem serinin gücü hem de laneti bana göre. Gücü, çünkü insanlara umursadıkları bir işi sevdirmek daha kolay. Fakat bir yandan da laneti çünkü J.K. Rowling'in yaşı daha genç. Başka yazdığı hiçbir seri, kitap muhtemelen tutmayacağı için, dönüp dönüp Harry Potter evrenini deşme ihtimali yüksek. Bundan yirmi yıl sonra, başka kitaplarda, başka hikâyelerde anlatmak istediklerini zorla Harry Potter evreninde anlatmaya kalkışabilir. Ben Harry Potter'ı yazdım, saksı değilim diye ortalıkta dolaşırsa şaşırmayın.

Neyse konu dağılıyor. Ben bu kitabı çok gereksiz buldum. Ama okurken acayip keyif aldığımı da inkâr edemiyorum. Fakat yine de ne gerek vardı diye düşünüyorum. Buna ya da başka gereksiz işlere harcanan emek yerine, J.K. Rowling bu evreni genişletmek için ciddi bir çalışmaya girip yan bir seri yazabilirdi. Ya da daha iyi bir seçenek, tadında bırakılabilirdi. Şimdi bu tiyatro oyunu oynandı, 8. kitap olarak basıldı ve J.K. Rowling "bu iş canon'dur arkadaşlar, hadi bakayım." diye açıklamasını da yaptı. Tekrarlıyorum, ben keyif aldım ama ortada 7 kitaplık muazzam bir seri varken, sırf bu evrende geçen bir tiyatro oyunu koymak (ve bunu kitaplaştırmak) için orijinale müdahale etmeye değer mi? Hani üzerinde orijinal Harry Potter serisine harcadığına benzer bir emek harcayarak yan bir seri yaratsa (ve neticede kötü olsa) ne gerek vardı demem. Çünkü ortada kayda değer bir amaç var. Burada ne var? "Ben tiyatro da yapabiliyorum." demek mi tek gaye? GRRM'nin saçmalamasına çok benzer bir durum bu. Adamın elinde bitirmesi gereken bir seri var, tüm hayranları onu bekliyor, adam gidip Souls-like bir video oyunu üzerine çalışıyor. J.K. Rowling de, baştan sona süper şekilde başlayıp bitirdiği seriye, biraz da tiyatro yapayım ve film senaryosu yapayım diyerek lüzumsuz işler ekliyor. Fantastik Canavarlar'ın ilk filmini izleyince de aynısını hissetmiştim. Onda bu kadar keyif almamıştım ve neticede düşüncem yine sadece "ne gerek var?" olmuştu.

Orijinal işe hiç zarar verilmesin kafasında bir adam değilim. İşte asla filmi çekilmesin, oyunu yapılmasın vs. demiyorum. Sonuçta daha fazla insana ulaşmak, ve işin hayranları için farklı versiyonlarını sunmak amacıyla yapılmaları bence gayet makul. İşin yaratıcısı için de (gelin dürüst olalım) ekstra para manasına gelmesi yine güzel. Fakat "şimdi siz 7 kitaplık bir seri okudunuz ya, ben o evrenin öncesini sinema filminde, sonrasını da tiyatroda anlatacağım." demek bana çok anlamsız geliyor.

Buraya yorumumu yazarken hislerim daha oturmuş durumda. Evet, okurken keyif aldım ama ben youtube'dan Harry Potter filmlerinin setinin kamera arkası görüntülerini açıp izlesem de keyif alırım. Anam ne sevimliymiş len heri potırcık küçükkene. Amanın hörmayni filan diye diye mutlu olurum. O sebeple benim keyif almış olmam bu işi iyi yapmıyor. Sesi acayip kötü olan yakın bir arkadaşımla karaoke yapmaya gittiğimzde eğlenmem, ortaya çıkan işin iyi olduğu manasına gelmiyor. Hatta ben ona tezahürat edip bir daha söylemesi için ısrar etsem de bu değişmez. Tamam ben arkadaşımla böyle eğleneyim ama o kaset çıkarmasın. Harry Potter serisine karşı da milyonlarca seveni çok yakın bir arkadaş hissine sahip diye, böyle işlere bulaşılmasın.

Bunca yıllık HP fanıyım, Voldemort gibi aseksüel bir karakterin bırakın biriyle ilişkiye girebilmesini, (oldu ya) bunun da Belatrix ile olmasını üstüne birde çocuk yapmalarını, ne beynim ne de fantezi dünyam kabul dahi edemiyor. Senaryo içindeki mantığın el veremeyeceği zaman kaymalarından bahsetmiyorum bile.. NOKTA