* Yüce ve Mukaddes Kitabımızın açık hükümlerinden kolayca görüleceği üzere, insan, “Allah’ın mülkünü tasarrufa memur kullandığı” halde, asla başıboş bırakılmamıştır. O, tabiatı istismar ederken “mülkün gerçek sahibini” düşünmek, “haddi aşmamak”, nefsini kibirle besleyerek “Tanrılık iddiasına” kalkışmamak, diğer insanlara karşı saygılı ve şefkatli olmak, hattâ diğer canlılara insaf ve merhametle muamele etmek zorundadır.
Sayfa 4 - Bilgeoğuz Yayınları