Bazı hikayeler tam da bittiği anda başlarmış...İşte tam da öyle bir hikaye benimkisi.Ne var ne yok her şeyini kaybetse de asla bitmiyor.Sanılanın aksine asıl hikaye,tam da dibe vurunca başlıyor.Yapayalnız bırakan kader,seni dipsiz bir kuyudan alıp daha derin bir kuyuya atıyor ve sonra da oturup gülerek izlemeye başlıyor olan biteni.İşte o zaman görüyorsun aynaların arkasını ve tadıyorsun çaresizliğin tadını.