Zeytin altından kıymetli, altından anlamlıdır çünkü zeytinde altında bulunmayan büyük bir değer vardır ki ona vefa denir.Vefa ne mi demek? Seni seveni ondan çok sevmek, sana kıymet verene ondan daha çok kıymet vermek, kötülüğü unutup iyiliği hiç unutmamak ve hatırlamak...
Zeytin hatırlar. Oysa altın unutkandır. Zeytin, ustasına ses verir. Yapraklarıyla, meyvesiyle konuşur ona. Bahçesi el değiştirdiğinde küsen zeytinlikler olmuştur hal bilmezliklerden. Eski azıkdaşı yanından geçerken sevinçten dal çırpan zeytinlikler... Oysa altın bilmez bunların hiçbirini.
Zeytin, insana “insan insan” olmayı öğretir sözün özü. İyi insan olmayı, ince insan olmayı, incelikli bir insan olmayı... Üstelik insanı acul yani aceleci, hoyrat ve savurgan olmaktan korur kurtarır. Yeter ki insan onu ve hallerini dinlesin, bilsin.
Bin yaşındaki bir zeytin ağacıyla tanışıp dost olmak, zeytinin ve Anadolu'nun son bin yılını bir de ondan dinlemek ister misiniz? “Hatırlayan Zeytin Ağacı”, tanışmak ve hikâyesini anlatmak için çiçek dostlarını bekliyor.
Çünkü umudumuz, zeytin ağaçlarıyla konuşup dut ağaçlarını kardeş bilen, çınar ağaçlarına sarılan çocuklarda.
