Kim ki bu hava kitabını okur ve dinlerse Hava, onun bereketi olsun. Canını korur gibi onu korusun. Evladının kıymetini bilir gibi onu bilsin. Evinin çatısı, damı gibi kollasın gökkubbeyi. Torununun nefesi gibi temiz tutsun. Annesinin hatırı gibi baksın havaya. Ağaç kesmesin, ağaç diksin. Mevsimleri gözetsin. Ecdadı gibi saygı göstersin havaya, içtiği suya, Ekmeğini yediği toprağa... İhtiyacı kadar tüketsin. Doyacak kadar yesin. Serinleyecek kadar içsin.
Bu uyarı hakikattir. Sanmaki destanlardaki afetler düzmecedir. Hakikattir insan oğullarının uğursuzluğu. Uzak dur uğursuzdan, hayırsızdan. Uğurlu, hayırlı çocuklar; meymenetli nesiller yetiştir. Toprağı, ağacı, havayı seven; gezegeni evi bilen; Atasına, ninesine, komşusuna hatta düşmanına bile Şefkat taşıyan gönüller yetiştir.
Ey sen Hava kitabını okuyan kişi! Sana müjdeler olsun. Çoktan unuttuğun havanın değerini yeniden hatırladın. Binlerce yıldır içinde uyuyan bilgiler şimdi uyandı. Zamanıdır kutlamak nefesini artık. Kutlu olsun nefes. Nefsin havadır. Nefesin canındır. Geleceğindir hava.
Buket Uzuner
