Havada Bulut YokCevdet Kudret

Süleyman, yolun ortasında, gözleri kapalı, düşündü; "İnsanlar kışın camın dışında kalan sinekler gibi düşüp düşüp ölüyorlar. Biz ise, camın arkasından, bunları sadece seyrediyoruz. Koca Türkiye'de bunlara elini uzatacak bir tek kurum yok."

Adam kemikleri alırken dua etti:
- Allah senden razı olsun, oğul. Allah önce zengine, sonra yoksula versin.
Süleyman ihtiyarın kolunu tuttu:
- Dur hele! Neden önce zengine de, sonra yoksula versinmiş?
- Ona vermeye alışmış, bey. Bize verdiği görülmüş şey değil. Hele ona versin ki, o da bize versin.

Halkevi Başkanı biraz önde, üyeler arkada, Halkodası'nın kapısı önünde durdular. Köylüler ayakta bekleşiyorlardı. Başkan emir verdi:
- Çök!
Hepsi, bulundukları yere çöktüler. Başkan konuştu:
- Köylü kardeşler! Biz buraya, sizin dertlerinizi dinlemeye geldik. Artık devir değişti; eskiden siz bizim ayağımıza gelirdiniz, şimdi biz sizin ayağınıza geliyoruz. Bakın, Halkevi Başkanı, doktor, dişçi, öğretmen, mühendis, koskoca adamlar kalktık ta buralara kadar geldik. Eskiden de partiler vardı, ama böyle şeyler olmazdı. Halk Partisi, köylünün efendi olduğuna karar verdi. Anlıyorsunuz, değil mi? Söyleyin bakalım, siz nesiniz? Bir köylü cevap verdi:
- Köylüyüz, bey.
- Köylüsünüz ama efendisiniz. Bunu iyice belleyin. Artık bizim efendimiz oldunuz.
(Halkevi katibine seslendi.) -Suphi bey, ver şu tabelayı. (Köylüye bir tabela gösterdi.)
Bakın burada ne yazıyor:
KÖYLÜ EFENDİMİZDİR
Bunu Halkodası'nın duvarına asacağız, gelene geçene gösterirsiniz, kendiniz de okursunuz. (Tabelayı katibe uzattı.) -Al, bunu duvara as. Şöyle göze görünür bir yer olsun. (Sonra köylülere döndü.)
- Haydi anlatın bakalım dertlerinizi.

Müfettiş önündeki kağıda yazdı: " 1 - Öğrencilerle çok sıkı ilişki kuruyor, hatta kimisinin evine gidiyormuş. Yoksul öğrenciler için okulda bir çalışma odası açılsın, dışarda bir öğrenci yurdu kurulsun diye müdürü zorluyor, bunların yönetiminin kendisine verilmesini istiyormuş. Dikkat: Öğrencilerle toplu halde ilişki kurma çareleri arıyor.
2 - Bir öğrencinin okuldan ayrılıp fabrikaya girmesine aracılık etmiş. Dikkat: Fabrika ile de ilişki olanaklarının hazırlanması. .. "

- Beyefendi, yoksul listeleri hazırlanırken eksik yazılan mahalleler kaldı mı acaba? Ya da, bazı listeler kaybolmuş olmasın. Bugün üç kadın geldi de. Karne ekmeği de alamıyorlarmış. Karne dağıtılırken unutulmuşlar. Çok perişan haldeydiler.
- Kimmiş bunlar?
- Kürt'müşler.
Raif bey, kim olduklarını anlayınca, hiç istifini bozmadan:
- Evet, dedi. Kürtlerle Ermenileri yazmadım.