"Bir adam şiirlerinde nasıl olur da kendisinden yüzyıllar sonra dünyaya gelecek bir zatdan bahseder?" diye sormuştum ağabeyime. Anlattı, bana evliyalardan ve kerametlerinden bahsetti. Fakat aklım perdeli idi, göz süzgecinden geçmeyeni odasına sokmazdı. Bu sebeple bana bu kitabı verdi. Okudum ben de. Abdülkâdir Geylânî hazretlerinin hayatına hikâyelerle de olsa giriş yapmış bulundum, hoş buldum.
Allah katında tabaka tabaka yükselmeyi, ruhun erdemlerini olgunlaştırmayı öğrendim bu kitapta. Öğütler aldım, nefsi terk etmek için ne gerektir diye. Şeyhi Geylâni nefsini yenmek için neler yapmış meğer...
Birincisi "yalan söylemekten kaçınmak". Çok basitmiş gibi gelir okuyunca ama hayatlarımız küçük yalanlarla çevrilidir. Abdülkâdir Geylâni ise bu romanda doğru sözle koca eşkıya grubunu doğru yola çeker. İşte yalandan kaçınmak bu kadar önemli. Şöyle ki; hayatında yalana yer vermeyen bir mümin, bu ahlâkıyla emin bir insan olur ve belki onu tanıyan dalâlet içindeki birisi de onda İslam'ın güzelliğini görür, tanımak ister. Bunun tam tersi bir durumun ise İslam'ı tanımayan kişileri küfür yoluna itmekte olduğunu yaşayarak görmekteyiz.
Bunun yanında sözünde durmamaktan kaçınmak, hasetten kaçınmak, günahlardan kaçınmak gibi bölümleriyle, Abdülkâdir Geylâni'nin hayatını hikayelerle anlatan bu romanı sizin de okumanızı tavsiye ederim zira eserleriyle tanımanın zor geldiği bu büyük insanı tanımak için güzel bir başlangıç oldu.
Hay Sultan ı 3.kez okuyorum muhtemelen daha da okurum. 
Nuriye Çeleğen in dili ve bilgisi muhteşem. Okumayanlara tavsiyemdir. Kendisini tebrik ediyorum. Başarıları daim olsun.
