“Sevgili günlük,
Kelimeler, kelimeler, kelimeler. Birleşince cümle olduğunu zannetme sakın! Ama birleşince bir gökkuşağı olurlar. Bakınca o gökkuşağında bir renk olmak istersin, gökyüzündesin ve iki ayağın yumuşak toprakta, tüm dünyayı kucaklamışsındır, kabullenmek gibi. Ama birleşince bir şarkı olurlar. Duyunca o şarkıdaki bir söz olmak istersin veya bir nota, insanların dilindesin ve göğsünde, insanın özünü tanımak gibi. Ama birleşince bir orman olurlar. Orada yaşayınca bir ağaç, bir güneş, bir dal, bir yaprak, bir avuç toprak ya da ne bileyim bir geyik olmak istersin, hissetmek gibi. Bir orman, bir şarkı ve bir gökyüzüdür kelimeler.
Eve geri dönmek istemiyorum. Burada kalmak istiyorum.
Hiç ayrılmamak.
3 gölge. Beni takip eden 3 gölge.”
