Yası, büyük bir enerji sarf ederek, gerçekliği tekrar
tekrar sınayarak ve sevilen kişinin gerçekten gitmiş olduğunu keşfederek atlatırız. Yeni bir sevgi nesnesi bulana kadar duygularımızı kaybedilenden geri çekeriz.
Her şeyden tamamen emin olamayacağımıza göre hiçbir şey doğru, iyi ya da güzel değildir deyip, bunlarla ilgili ciddi düşüncelere harcayacağımız enerjiden tasarruf edebiliriz.
İdealler olmazsa hiçbir şey zahmete değmezmiş gibi görünebilir; ideallere tutunmaya ihtiyacımız vardır, fakat aynı zamanda, ideallerimizin hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini kabul etmemiz de gerekir.
Sorulması gereken soru "Nasıl daha iyi bir insan olurum?" değil "Nasıl yaşarsam daha kötü bir insan haline gelmekten kaçınırım?" olmalıdır. İkinci soru, kendimizle ilgili hoşlanmadığımız şeylerin gücünü ve değişme yeteneklerimiz üzerindeki sınırlamaları kabul eder.
Ayrıntı yayınlarından çıkan baskıyı okudum. Güzel bir modernite ve psikoloji eleştirisi. Psikoloji bilgisi olanlar için okunması gereken bir kitap. Bazı bölümleri bir kaç kere okudum. Daha anlaşılır oldu