Hayali Kahramanlar Hakiki Erkekler
H. Bahadır TürkQuotes
Killing’in fit bedeni, kadınların genellikle “balık etli” ama son derece çekici bedenleri çizgi roman mantığından izler de taşır. Taylor’un belirttiği gibi “süperkahramanlar geç 20. yüzyılın fitness kültü için nihai mükemmel örnekler” olarak işlev görürlerken, erkek bedeninin fiziksel atletiklik ya da güç, kadın bedeninin ise bunların cinsel çekicilikle yoğrulmuş bir ideal sentezi olarak kurgulanması söz konusudur. Killing’deki bedenin temsili, bu eğilimin bir örneğidir.
Sayfa 201 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kahramanlık arketipi
Eco’ya göre; "Bir arketip, belirli ortak özlemlerin toplamı olmak durumundadır.”
Freud’a göre Dostoyevski’nin ruh hali
Dostoyevski'nin gaddar babasının ölümünü istediği ve bu ölüm gerçekleştiği için sara nöbetleri aracılığıyla kendini cezalandırdığına inanan Freud, Karamazov Kardeşler üzerinden Dostoyevski'nin ruh halini tartışan yazısında durumu en genel biçimiyle ortaya koyar:
Oğlan çocuğu babasıyla psikanaliz dilinde ambivalent (çelişik) sözcüğüyle anlatılan bir ilişki içinde yaşar. Bir yandan kendisine rakip saydığı babasını ortadan kaldırmayı amaç layan bir kin ve nefret besler içinde; öte yandan yine babasına karşı belli bir sevgiye her vakit ruhunda yer verir, her iki tutum da biraraya gelerek baba özdeşleşmesini doğurur. Gerek hayranlık duyduğu babasına öykünme arzusu, gerek kendisine rakip gördüğü babasını ortadan kaldırmayı amaçlaması, oğlanın kafasında babasının yerini alma düşüncesini uyandırır.
Killing’in Dünyasında Sado-Erotizm
Şiddet tasvirindeki bu anlatım biçimi, şiddet sahnelerindeki kadar yoğun olmasa da erotik, hatta “heteroseksüel porno filmlerde kadının bedenini erkeğin boşalma yüzeyi olarak kullanılacak şekilde konumlandırmasında” erkeği muktedir, kadını ise güçsüz ve boyun eğen kompozisyonla anımsatmasındaki biçimiyle pornografik bir hale de bürünür. Kadınların güzelliklerini ve dayanılmazlıklarını vurgulayan bir erotik dil, anlatıya eşlik eder.
Sayfa 196 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
McLaren’in de vurguladığı gibi, sadizm kavramının kullanıma sokulması Richard von Krafft-Ebing’in Psychopathia Sexualis’ten (1886) önce olmuş, kavram; 1850’lerde Flaubert ve Baudelarie’in yazılarındaki “dekadan” temalara işaret etmek için eleştirmenler tarafından kullanılmış, yaygınlaşması ise 1880’lerde ‘de Sade’ın’ eserlerinin yeniden basılmasıyla olmuştur.
Sayfa 191 - İletişim YayınlarıKitabı okudu