Büyük camlı gözlükler, boyunu kimsenin göremediği sürekli topuz yapılan saçlar, üzerinde izbe bir görüntü bırakan kıyafetler...
Kendini bir şekilde kamufle ederek yaşayan Elizabeth aynı zamanda farklı iki hayat yaşıyordu aslında. Gece olup karanlık çöktüğünde hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini düşündüğü hayallerini kurmayı bırakmıyordu.
Leon ise herkesten herşeyden hatta kendinden bile bıktığı bir dönemden geçerken nefes almak için gittiği parkta duyduğu kahkaha sesiyle hayatının şokunu yaşadı. O izbe görüntüden çıkan ilahi sesle adeta kendinden geçen Leon yaramaz kediciğimiz sayesinde kızımızın asıl görüntüsünü gördüğü an bu işte bir terslik olduğunu, kasıtlı olarak yapıldığını anlar. Ve kızımızın peşine düşmeye karar verir.
Sonrası mı? Hafif polisiye haller, dedektifler, posta kutularından alınan mektuplar. Ve hayal dahi edemeyeceğimiz hayatlar... Canım yazarım Sinem'cim takip ettiğim hala severek hikayelerini okuduğum kaleminin tadı damağımda kalan nadide yazarlardan biri. Bence tüm hikayelerinin kitap kokusuyla buluşması gerek.
