Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964)
Ayşe KulinSözler ve Alıntılar
İnsanların mutsuz ve mağdur edildiği durumlara sevinmek ancak zalimlerin işidir kızım.
Sayfa 271
Bu muydu hayat? Bu kadar acımasız mıydı?
Sayfa 156
"Altı yaşında olmalıydım, Ankara'da
Kavaklıdere'den aşağı doğru iniyoruz bir
gün babamla el ele. Yol boyunca dikili
ağaçlar çiçeğe durmuş. Ben fışkıran
dallardan çiçekleri koparmak istedim.
'Koparma,' dedi. 'Neden? Çok güzeller,
eve götürür vazoya koyarız.' 'Ben güzel
diye saçlarını koparıyor muyum?' 'Hayır,
çünkü saçımı koparırsan canım acır.'
'Dalların da canı var. Onların da canı acır.'
'Ama onlar ağaç baba! 'Allah'ın yarattığı
her şeyde can var kızım. Çiçekte, dalda,
böcekte! Bunu bil ve sakın bilerek can
yakma, gereksiz yere dalları kırma,
karıncayı bile incitme.'"
Sayfa 12 - Everest Yayınları, 2017Kitabı okudu
Kafama vura vura bilmediklerimi öğretti hayat.
Sayfa 334
Kibir en ayıp şey! Tevazu ise bir erdem!
Sayfa 13Kitabı okudu
"'Senin imkânlarına sahip olmayan
insanlara, sahip olduklarınla sakın gösteriş
yapma' demişti babam. 'Onları incitmekle
kalmazsın, kıskançlığa da itersin.'"
Sayfa 63 - Everest Yayınları, 2017Kitabı okudu
"Ne çok şeyi özlüyorum,hayatımın parçası olduklarının farkına dahi varmadığım."