“Yoksul kimsenin gönlü, dumandan göz gözü görmeyen odaya benzer. Sen o odada bir pencere aç ki, içeriye hava girsin, içerinin de dumanı dağılsın.”
Hz. Mevlânâ
Bu gün yoksulluk utanç verici bir şey olarak algılanıyorsa, toplumların çarpık anlayışlarının tesiri yokmudur? Toplum bu değersizliği, hangi güzel değerleri satarak aldı acaba?