Herkesin hatırası bende kalıyor gelmiyor, kalıyor. Eğer hep bende kalıyor olmasaydı, geri gelmek zorunda olacaktı ve geri gelişlerde acı vardır, çünkü gelişlerde gidişler saklıdır.
Kalmada mutluluk vardır. Gelme ve gitme yoktur.
“Acı ne bedende ne de ruhta olur. Acı ikisinde birlikte, yani insanda olur. İnsan her ikisinin birleşimidir. Etkisi bedende yaşanır; etkisi fizikseldir. Ancak tecrübesi ruhta oluşur. Tecrübe manevidir. Etki olmadan tecrübe olamaz. Tecrübe eden kişi olmadan etki algısı oluşamaz. Bu, tıpkı kör adam ile topal adamın orman yangınından kaçarken birbirlerinin de hayatını kurtarmalarına benziyor. İkisi de ayrı ayrı hayatta kalamazdı ama beraber bunu becerdiler. Onların birliği, bir araya gelmeleri hayatlarını kurtardı. Tecrübe ile acının durumu da aynı böyledir.”
“Ve yaşamı öğrenmiş olan her şeyi öğrenmiştir. Ölümü de öğrenmiştir, çünkü ölüm, yaşamı bilmemekten kaynaklanan bir yanlış anlamadan başka bir şey değildir. Yaşamı bilmeyen insan, özünün bedeninden ibaret olduğuna inanır.”
Acı ne bedende ne de ruhta olur. Acı ikisinde birlikte, yani insanda olur. İnsan her ikisinin birleşimidir. Etkisi bedende yaşanır; etkisi fizikseldir. Ancak tecrübesi ruhta oluşur.