Osho'nun kitapları evrene güzel bakmayı, içsel yolculuğu dibine kadar yaşamayı, yanlış hareketi yahut öfke gibi hırçın tutumları pişmanlık ve bahanelerle ötelememek gerektiğini, aksine bu tutumların kötü huyların kişide zirveye oturması demek olduğunu, yani bahaneye sığınmaktan ziyade, o duyguyu yaşayıp sonlandırmanın daha sağlıklı olacağını ve tamamen manevi boyutun bu şekilde temizleneceğini düşünen bir yapıt diyebilirim. Düşünceleri Allah inancının dışında olmakla beraber, islama çok yakın. Fakat kutsal kitapları kabul etmemekle birlikte kişinin din değil dindarlık algısıyla daha çok yaşamına anlam katabileceği algısıyla hareket ediyor...
Farklı kitaplar güzel şeyler kattığı kadar, bazen insanın inancına ters düşen durumlar mı desem yoksa, inandığı Allah'a karşı bu kadar cüce olmasına karşın kafa tutan insanoğlunun cüretkârlığı mı desem, ağır gelmiyor değil? Naçizane tavsiyem, evrene mesaj göndermek diye bir algı yok, sen nasıl düşünürsen Rabbin sana onu verir, bence en güzel algı böyle düşünmek. Tabi herkes dilediği gibi inanmakta özgür, sözüm Allah'a inanıp bu tür kitapların etkisinde kalan arkadaşlara....
194.jpg){kind=small}
851.jpg)
408.jpg)
947.jpg)
