Hayata Giriş
Panait IstratiMost Liked Hayata Giriş Reviews
You can find Most Liked Hayata Giriş quotes, most liked Hayata Giriş book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Biri birinin devamı ve bir öncesini tamamlayan diğeri,
üç öykü,
-Çocukluğunun henüz 12-13 yaşları ilk okulu bitirmiş, anası yoksulluktan oğlunu yani Panait i okutamayacağını itiraf etmesiyle, Tamamen özgürdür Panait.
Bu kitap da öykülerde gerçek adını, hatta vaftiz adını da kullanmış.
Dayılarının yanında bir vakit geçirir ama kendine iş bulmalıdır.
Bulur da bir Rum meyhanesinde Kir Leonida'nın Meyhanesi.
Bu birinci hikayedir. Uzun sayılacak bir zaman çalışmıştır burada. Bu meyhanede olan ve çok sevdiği Sefalet Baba yı (sakacı lık yapar) tanır. Bir de önceleri müşteri sandığı,( ama sonraları gerçek iki dost olacak olan) Mavromati ile girer hayatına.
İşte bu da ikinci hikayedir. Kaptan Mavromati...Kahramanımız .ta ki.. Mavromati nin gerçek hikayesini öğrenip ve onun ölümüne kadar maceralı bir iş yaşamı sürer orada. Rumca yı da öğrenmiştir bu ara. Tabi Mavromatinin kendine hediye ettiği sözlüğün hakkını vererek.
Bir macera tutkunudur yazar, Hatta bir kitabında serseliği sanat olarak da tanımlamıştır. İşte bu serseri ruhu onu Kacak yollardan Fransa ya yolculuğuna çıkarmıştır ki bunu oluşturan hikaye de Fransa ya Ulaşmak İsterken, Direttissimo üçüncü öyküye ulaştırır bizi. Mükemmel bir hikaye..
Benim beğendiğin kitaplardan biri oldu bu...
Panait Istrati'nin otobiyografik romanı Hayat Yollarında, üç ana bölümden oluşuyor. İlk bölümde yokluk ve yoksullukla geçen zor bir çocukluk evresi ve Kir Leonida isminde Rum bir meyhanecinin yanında çalışmaya başlamasına tanık oluyoruz yazarın. Yılda sadece 2 gün tatil hakkı tanınıp, günde 19 saat çalışarak, her türlü hakarete, küfre ve dayağa maruz kalıp, kuytu köşelerde gizli gizli ağlayarak zehir olan bir çocukluk evresi bu.
İkinci bölümde ise, meyhanede tanıştığı ve herkes tarafından saygı gören yaşlı "Kaptan" Mavromati ile olan dostluğunu okurken yer yer hüzünlenip yer yer tebessüm ediyoruz.
Kitabın son bölümünde, yazarın en büyük arzularından biri olan Fransa'ya ulaşma yolundaki çabaları anlatılırken, biletsiz kaçak bir yolcu olarak bindiği vapurda Fransa'ya niyetlenip Napoli'de son bulan yolculuğu ve "onu görmeli sonra ölmeli" denilen eşsiz şehir Napoli'deki gündüzleri aç dolaşıp geceleri aç yattığı zamanlarına şahitlik ediyoruz.
Romenler, Rumlar ve Türklerle birlikte Balkan coğrafyasının tüm renklerini içinde barındıran; hüznün, yoksulluğun ve saflığın anlatıldığı Hayat Yollarında, Yaşar Nabi Nayır'ın duru Türkçesiyle ölümsüzleşen Balkan ezgisi tadında bir yapıt.
El âlem ne der ile başlayan hayat yolculuğuna çıkıyoruz. Hazır mıyız?
Dört duvar arasına hapsedilen çocukların çilesini okuyacağız.
Aslında her çocuk devrimcidir. Yaradılışının kendisine anlattıklarını bilir, diyor yazarımız. Çocuklar gereksiz, saçma sapan kuralları yıkmaya çalışır. Kimisi başaramaz kimisi başarır bunu. Başaranlar her şeyi göze alanlardır ya da her şeyi gözden çıkaranlar.
Kitabı elinize aldığınızda bu gözden çıkarmaları ve göze almaları okuyacak; kalbinizin en derinlerinde bir yerde, belki de, bir çocuk "ah" diyecek ve Yaşar Nabi' nin çevirisiyle keyifli okumalar yaşayacaksınız.
Yıllarca kitaplığımda zihnime akmayı beklemiş olan yazarla tanışma... Zorluklarla mücadelelerle geçen çocukluk ve yalnızca insanca muamele görmenin neden bu kadar zor olduğunu idrak etmeye çalışırken direnen bir çocuk.. sonunda tatlı bir tebessümle "oh" dedirten bir son...
#panaitistrati uzun zamandır merak ettiğim bir kalemdi.Yazarla tanışmak için kalitesine ve çevirilerine güvendiğim @kuzeyisigiyayinlari ’ndan çıkan #hayallerveyollar kitabını seçtim.Panait’in hem hayatı hem de yazar olma hikayesi oldukça ilginç. Panait 1884 yılında Romanya’da, #yunanlı bir kaçakçı olan #rum bir baba ile #romanyalı bir köylü
“Umutsuzluğa kapılma, git, değiştir yerini, dünyayı dolaş.”
Günümün kitabı #hayallerveyollar #panaitistrati nin kendi hayat hikayesini dile getirdiği duygusal, insan psikolojisinin dile geldiği, çocuksu hislerin tarifi, acımasız yaşam koşullarındaki yaşam mücadelesi, küçük yerlerin kendine has toplumsal baskıları aslına bakarsanız özünde gerçek hayatı tanıma hikayesi.
Dost kazığı yiyenler, merhametsiz kalpler ve tam “ insanlar neden bu kadar acımasız?” diye kendi kendime sorular sormaya başladığımda güzel kalplerin de genç Panait’nin hayatına dokunmasına mutlu olduğum bir yaşam. Canım
“sefalet baba ve Kaptan Mavromati,” sayılarınız her gün daha çok artsın
Napoli’nin iyot kokusunu taşıyan rüzgarları eşliğinde denizi izlerken, Vezüv’ün eteklerinde, Akdeniz maviliğinin ortasında, Tuna’nın dingin sularında açlık, sefalet, yoksulluk sınırlarında gezinen kitap çok ama çok #tavsiyemdir