Kendi içine çevrilebilen bir ruhumuz var;kendine yoldaş olabilir;kendi kendisiyle çekiş dövüş alışverişi edebilir. Bize gereken yalnızlıktır, büyük içsel bir yalnızlık. Kendi içinde yürümek ve saatler boyu kimselere rastlamamak.
Karanlık ve aydınlık her ne kadar bir terazinin iki ucunda dursa da ağırlıkları eşit değildir. Karanlık ne kadar büyük olursa olsun bir parça ışığın girdiği yerde tutunamıyordu işte.